بلاک چین ؛ یکی از اهداف استراتژی دولت دیجیتال در برزیل!

این روزها و با توجه به شیوع ویروس کرونا، بلاک چین و ارزهای دیجیتال

در یک بررسی روند اخیر که توسط DMEXCO انجام شد و در رویدادی در کلن آلمان ارائه شد، مشخص شد که اگرچه در حال حاضر جهان از نظر اقتصادی رنج می برد، اما اقتصاد دیجیتال ممکن است از همه گیری ویروس کووید ۱۹ سود زیادی ببرد. براساس این بررسی، بحران ناشی از ویروس کووید ۱۹ ریتم تحول دیجیتالی را تسریع می کند.

یکی از مزایای تحول دیجیتال در حال پیشرفت، این است که می تواند به راه حل های جدید منجر شود و امکانات غیرقابل تصوری را فراهم کند.
این امر به ویژه در خدمات دیجیتال ارائه شده توسط دولت ها صادق است، زیرا پتانسیل نوآوری در این بخش بسیار گسترده است. با توجه به این موضوع، برزیل استراتژی دولت دیجیتالی خود را از طریق فرمان ۱۰۳۳۲/۲۰۲۰ در هفته جاری وضع کرد.

از طریق این فرمان، دولت برزیل دستورالعمل هایی را برای تحول در خدمات دیجیتال، اتحاد کانال های دیجیتال و توسعه قابلیت همکاری بین سیستم ها تعیین کرد.

از طریق این فرمان، دولت برزیل دستورالعمل هایی را برای تحول در خدمات دیجیتال ، اتحاد کانال های دیجیتال و توسعه قابلیت همکاری بین سیستم ها تعیین کرد. اهداف اصلی استراتژی دولت دیجیتال برزیل عبارتند از:

1. ارائه خدمات دیجیتال عمومی درست، ادغام شده در یک پلتفرم واحد.
2. ارتقاء ادغام و قابلیت همکاری بانک های اطلاعاتی دولتی.
3. اجرای قانون داده های عمومی.
4. در دسترس قرار دادن شناسایی شهروند دیجیتال.
5. بهینه سازی زیرساخت های فناوری اطلاعات.

اهداف تعیین شده به طور کامل در متن ساختارهای بلاک چین جای می گیرند. بنابراین، در پیوست فرمان ۱۰۳۳۲ از ۲۸ آوریل، دولت برزیل استفاده از بلاک چین را به عنوان یکی از اهداف خود برای دستیابی به گسترش خدمات دولت دیجیتال در برزیل عنوان کرد.

“ابتکار ۸٫۳٫ حداقل تا سال ۲۰۲۲، ۹ مجموعه داده را در مدیریت عمومی فدرال از طریق راه حل بلاک چین تهیه می کند.”

ابتکار ۸٫۴٫ با استفاده از شناسایی دقیق و الگوریتم های ایمن، منابع را برای ایجاد یک شبکه بلاک چین دولت فدرال قابل تعامل تکمیل می کند. “

با توجه به این پیشرفت، این مقاله به ویژگی های منحصر به فرد سازه های بلاک چین که در سایر فن آوری ها وجود ندارد و ممکن است از خدمات دیجیتالی ارائه شده توسط دولت بهره مند شود، می پردازد. همچنین این مسئله مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد که چرا استفاده از بلاک چین به مدیریت عمومی، مزایای اصلی شهروندان در استفاده دولت از بلاک چین و خطرات مرتبط با استفاده از بلاک چین در بخش دولتی می افزاید.

علاوه بر این، این کار حوزه های دولتی را ارزیابی می کند که می تواند بیشترین بهره را از استفاده از بلاک چین ببرد با توجه به وضعیت فعلی فناوری و کنترل هایی که مدیران عمومی باید هنگام انتخاب یک الگوریتم اجماع اتخاذ کنند. و اینکه آیا دولت ها باید یکی از بلاک چین های مجاز، غیر مجاز و هیبریدی را انتخاب کنند و مورد استفاده قرار دهند.

در پایان، کنترل هایی را که به بهترین وجه برای مدیران عمومی در استفاده از خدمات اوراکل در بلاک چین مناسب است و جنبه های نظارتی را که باید توسط مدیران عمومی در نظر گرفته شود، بررسی خواهیم کرد و اصلی ترین موانعی را که دولت ها در هنگام انتخاب راه حل های غیرمتمرکز و توزیع شده با آن روبرو هستند را مطرح خواهیم کرد.

مزایای منحصر به فرد ساختارهای بلاک چین / دفتر کل توزیع شده که در فن آوری های دیگر وجود ندارد

ساختارهای بلاک چین مسئله ” دو بار هزینه کردن” را حل می کنند، که به این واقعیت اشاره دارد که می توان اطلاعات دیجیتالی را با استفاده از اینترنت کپی کرد. به عنوان مثال، اگر شخصی یک دارایی دیجیتالی را از طریق یک سند نماینده مالکیت خودرو به شخص دیگری منتقل کند، این خطر وجود دارد که فرستنده این سند را از طریق اینترنت تحویل دهد و در عین حال همچنان سند اصلی مالکیت را حفظ کند.

به طور سنتی، این مسئله دو بار هزینه کردن توسط اشخاص ثالث یا مدیران معتبر مانند سازمان ها، شرکت ها و موسسات مالی کاهش می یابد، که به عنوان یک مرجع متمرکز برای اعتبارسنجی عمل می کنند و هر تراکنشی را کنترل می کنند.

با ظهور معماری بلاک چین، مسئولیت اعتبارسنجی انتقال واقعی یک دارایی به کل شبکه، دیگر بر اعتبار سنج های سنتی یا یک مرجع متمرکز وارد نمی شود. بنابراین، بار تأیید محموله واقعی یک دارایی به کل شبکه به الگوریتم های ریاضی که با دقت طراحی شده اند و به آن پروتکل های اجماع نیز گفته می شود، منتقل شده است.

این فرآیند، تقریباً نیاز به اعتبارسنج های متمرکز و سایر واسطه ها را از بین برده یا حداقل آن را کاهش می دهد. در بلاک چین ها، انتقال ارزش توسط شبکه از طریق پروتکل اجماع تأیید می شود که به کاربران یک شبکه همتا به همتا اجازه می دهد تا تراکنش ها را تأیید کند و دفتر کل را در کل شبکه به روز کند. پروتکل اجماع وظیفه ایجاد اطمینان با تضمین انتقال صحیح و دقیقی ارزش در شبکه بلاک چین را برعهده دارد و بر خلاف سیستم سنتی تأسیس شده عمل می کند که یک واسطه یا سرپرست در یک شبکه متمرکز ضروری باشد. توجه به این نکته ضروری است که در تعریف فناوری دفتر کل توزیع شده و فناوری بلاک چین، اجماع مشخصی وجود ندارد.

چگونه بلاک چین ارزش افزوده را به بخش عمومی اضافه می کند؟

بلاک چین می تواند ویژگی های انعطاف پذیری، تغییر ناپذیری، شفافیت، قابلیت ردیابی، قابل اعتماد بودن و عملیاتی بودن را به بخش مدیریت عمومی بیفزاید. در ابتدایی ترین سطح، مزایای آن شامل بهبود خدمات عمومی در فرآیندهای کاربری و تبادل اطلاعات است.

سازه ساختارهای بلاک چین ابزاری اساسی برای کاهش بروکراسی و فساد اداری، محافظت از اطلاعات، متوقف کردن فعالیت های کلاهبرداری، ارتقاء اتوماسیون بالاتر و اعتماد شهروندان و شرکت ها در فرآیندهای دولتی و همچنین کاهش هزینه های تأیید و نگهداری شبکه است. هزینه های تأیید شامل تمام هزینه های لازم برای تأیید ویژگی های یک تراکنش خاص بدون تکرار هزینه های اضافی یا انجام حسابرسی اضافی و گران است.

هزینه های شبکه شامل کلیه هزینه های مربوط نیروی کار و سرمایه لازم برای تضمین وقوع تراکنش ها در یک زیرساخت سنتی است. فقط بلاک چین های عمومی هزینه های شبکه را کاهش می دهند. به همین دلیل ساختارهای بلاک چین می توانند بخش بزرگی از وظایف اداری را که امروزه مدیریت عمومی در جامعه انجام می دهد، کاهش دهد. با وجود یک پروتکل بلاک چین، یک مدیریت عمومی ممکن است برای تسهیل فعالیت های اقتصادی جامعه خود، مجبور به ارائه ذخیره و مبادله اطلاعات نباشد. در عوض، مدیریت می تواند نقش نظارت را در مورد تراکنش های انجام شده در این زیرساخت ها حفظ کند.

بلاک چین ها با بهبود فرآیندهای تجاری برای بازیگران دولتی در هر سطح و ایجاد سرمایه گذاری های سریع، ارزان و از همه مهمتر ایمن، خدمات عملیاتی مؤثری را ارائه می دهند. سرانجام، شایان ذکر است که بلاک چین ها یک فناوری عمومی هستند. یعنی یک فناوری هسته ای که دامنه مزایا آن در مرحله فعلی تکامل آن قابل اندازه گیری نیست.

فناوری موفق مانند اینترنت، بلاک چین، هوش مصنوعی، انرژی الکتریکی و دیگران مزایایی را ایجاد می کند که به مرور زمان ادامه می یابد و بر اقتصاد جهانی، صنعت، دولت ها، شرکت ها و رابطه بین همه اینها و شهروندان تأثیر می گذارد. به عنوان مثال انرژی الکتریکی تا به امروز در حال یافتن کاربردهای جدید است.

مزایای اصلی شهروندان از استفاده دولت از بلاک چین

وقتی ارائه دهندگان خدمات و مصرف کنندگان سطوح مختلفی از اطلاعات مربوط به یک عملیات یا تراکنش یکسان را دارند، هیچ فایده ای برای شهروندان حاصل نمی شود. این روند منابع را هدر می دهد و باعث دلسردی می شود.

به شرایطی بیاندیشید که هنگام دستیابی به یک محصول یا خدمات، شما قیمت بسیار بالاتری را نسبت به آنچه که در بازار مرسوم است، پرداخت کرده اید یا اطلاعات زیادی در مورد سازمان به کار گرفته شده ندارید و این منجر به ارائه یک سرویس متفاوت از آنچه شما به دنبال آن بودید، می شود.

بعید است که شما مجددا نسبت به خرید از همان فروشگاه اقدام کنید، زیرا هرچه سطح عدم تقارن اطلاعات بین سازمان ها / شرکت ها و مصرف کنندگان بالاتر باشد، بازار نا کارآمدتر است.

برای رونق بازار، ارائه دهندگان خدمات و کاربران باید بتوانند به اطلاعات موجود اعتماد کنند تا تصمیم بگیرند که چگونه و چه زمان انجام تراکنش را انجام دهند. اینجاست که شهروندان می توانند از دولت در استفاده از ساختارهای بلاک چین بهره مند شوند.

بلاک چین ها عدم تقارن اطلاعات بین ارائه دهندگان خدمات و مصرف کنندگان را کاهش می دهد و معاملات سودمند را تسهیل می کند.
از آنجا که زیرساخت های بلاک چین هزینه های تراکنش ها را کاهش می دهد، آنها می توانند ضمن گسترش نوع تعامل و معاملاتی که در آن مصرف کنندگان مایل به مشارکت هستند، ایمن تر و کارآمدتر شوند.

بلاک چین می تواند با کاهش هزینه های تأیید و در صورت وجود بلاک چین های عمومی با کاهش هزینه های شبکه را همانطور که در بالا ذکر شد، اثربخشی بازارها را بهبود بخشد.

خطرات اصلی مربوط به استفاده از ساختارهای بلاک چین در بخش دولتی است

مهم ترین موارد ریسک ها عبارتند از:

۱) استانداردهای نابالغ

از آنجا که زیرساخت های بلاک چین هنوز در حال رشد است، فقدان استانداردهای بین المللی خطرات مربوط به تعاملات قانونی، سازمانی و فناوری را به همراه دارد.

باید راهنمایی هایی در مورد استانداردهای فناوری برای استفاده از توابع خاص و یک نهاد صدور گواهینامه برای زیرساخت های بلاک چین وجود داشته باشد. تلاش های بین المللی برای پیشرفت در این زمینه ها انجام می شود، از جمله کمیته فنی ISO 307 در زمینه فناوری های بلاک چین و فناور دفتر کل توزیع شده و همچنین کار در بخش استاندارد ITU ITU-T.

۲) محافظت از داده های شخصی و حساس

ذخیره سازی داده های شخصی و حساس مصرف کنندگان و کاربران باید در خارج از شبکه بلاک چین اتفاق بیفتد تا داده های غیرقابل تغییر و شفاف آن هماهنگ شود.

۳) وابستگی به الگوریتم های پیچیده

آیا قراردادهای هوشمند و الگوریتم های پیچیده واسطه جدید هستند؟ اگر چنین است، آیا در نهایت معماری پلتفرم های آنلاین به انتخاب خاصی که توسط طراحان آنها انجام می شود، بستگی دارد؟ اگر چنین است، چقدر می توان اثرات این الگوریتم های پیچیده را پیش بینی کرد و یا حتی آنها را ترسیم کرد و آیا نظارت بر اخلاق و رفتار توسعه دهندگان کد نرم افزار ضروری است؟ هرکدام از این سؤالات که هنوز هم چوابی برای آنها پیدا نشده است، چالشی است که باید بر روی آن غلبه کرد.

۴) مشکل اوراکل

قبل از اینکه قراردادهای هوشمند بتوانند کاری سودمند انجام دهند، آنها به روشی مطمئن برای اتصال به وقایع در دنیای واقعی نیاز دارند. این امر تاکنون دشوار بوده است و به آن “مشکل اوراکل” گفته می شود.

اوراکل ها منبع تغذیه ای در زمان آنی هستند که داده های هواشناسی، نرخ ارز، اطلاعات پرواز و آمار ورزشی را برای قراردادهای هوشمند ارائه می دهند.

ایده این است که با همکاری اوراکل و قراردادهای هوشمند، هر دو سیستم می توانند به یک سرویس مبتنی بر بلاک چین اجازه دهند تا با استفاده از خدمات امروزی، سطح اطمینان بیشتری با رویدادهای موجود در دنیای واقعی برقرار کند. به عنوان مثال، اگر پرواز شما لغو شده است اما شما بیمه پرواز را خریداری کرده اید، یک قرارداد هوشمند بلافاصله پس از دریافت به روزرسانی از یک منبع قابل اعتماد پرداخت می شود.

مشکل این است که اوراکل هایی که تاکنون معرفی شده اند با هدف استفاده از بلاک چین در تضاد هستند. بعضی از اوراکل ها بیش از حد متمرکز هستند – یعنی آنها نقاط منفی را نشان می دهند که آنها را هدف حملات سایبری قرار می دهد. این بدان معنی است که قراردادهای هوشمند نمی توانند به داده های دنیای واقعی اعتماد داشته باشند.

۵) سیستم های اعتبار

در یک شبکه غیرمتمرکز، داشتن سیستم های اعتبار صحیح برای تمرکزگرایی تصمیمات ضروری است. این امر هنوز هم در حال توسعه است.

بخش هایی از دولت که می توانند از مزایای استفاده از بلاک چین بیشترین بهره را ببرند

مدیریت وجوه دولتی حوزه ای است که راه حل های بلاک چین می تواند در به حداقل رساندن کلاهبرداری و افزایش شفافیت و پاسخگویی نهادهای درگیر کمک کند.

بلاک چین برای حسابرسی اطلاعات قابل اعتماد و قابل ردیابی و همچنین ساده کردن ایجاد پلتفرم های قابل ردیابی، زمان و مکان درج داده ها، استفاده آن، چه کسی به آن دسترسی پیدا کرده است و غیره یک فناوری عالی است.

این کیفیت ثبت فناوری به طرز چشمگیری باعث بهبود شفافیت از نظر پردازش داده ها و فرآیندها – که در یک محیط نظارتی ضروری هستند – می شود و مانع استفاده نادرست یا جعل اطلاعات می شود.

با توجه به منابعی که در حال حاضر برای تأیید و شناسایی داده های جمع آوری شده توسط ادارات دولتی صرف می شود، صرفه جویی قابل توجه در هزینه و زمان قابل دستیابی از طریق بلاک چین بسیار قانع کننده است. به عنوان مثال، دفتر علوم انگلستان موارد بسیاری را برای کاربرد بلاک چین پیشنهاد داده است که عبارتند از:

1. محافظت از زیرساخت های مهم.
2. ایجاد سیستم های جدید پرداخت برای مزایای کار و بازنشستگی.
3. تقویت کمک های بین المللی.
4. تأیید اعتبار اسناد و قراردادهای هوشمند.
5. رسیدگی به مالیات بر ارزش افزوده اروپا.

از میان موارد ذکر شده، پرونده استفاده بلاک چین برای تأیید اسناد از قبیل گواهینامه ها، مجوزها، مالکیت معنوی و حق ثبت اختراعات و غیره، با توجه به مرحله ای که این فناوری در آن قرار دارد، از لحاظ تحقق کوتاه مدت جالب توجه است.

در بسیاری از کشورها، جایی که فساد، متداولترین ابزار سودآوری است – به ویژه در دولت – سیستم های غیرقابل نفوذ مانند معماری بلاک چین می توانند مزایای قابل توجهی به همراه داشته باشند. به عنوان مثال، دولت هندوراس اخیراً با تلاش برای جلوگیری از فساد، با شرکت بلاک چین Factom برای استفاده از این فناوری برای انتقال مالکیت همکاری کرده است.

این مثال، در میان سایر موارد، نشان می دهد که استفده از فناوری بلاک چین – حتی با وجود اینکه هنوز به بلوغ کامل خود نرسیده است، راحت می شود. ماهیت باز و جهانی بلاک چین های عمومی باعث می شود ساختار این فناوری در دسترس همه افراد، شرکت ها و دولت ها باشد و تنها شرط آن اتصال شبکه تلفن همراه یا دسترسی به اینترنت است.

برخی آژانس ها و ارگان های دولتی سودمندی از بلاک چین را برای انواع مختلف تراکنش هایی که دولت در آن دخیل است، درک کرده اند، از جمله اینکه دولت چگونه تراکنش ها را انجام می دهد و با شهروندان و شرکت ها تعامل دارد، به خصوص در محیط های پیچیده با وجود بسیاری از ذینفعان و تراکنش های با حجم بالا.

اینکه چگونه، کجا و چه میزان ارزش توسط یک بلاک چین پذیرفته شده تولید شود، به انتخاب دولت بستگی خواهد داشت. تحول دیجیتالی مستلزم انتخاب و تصمیمات استراتژیک است که باید با روشی برنامه ریزی شده انجام شود. کشورهایی مانند سنگاپور، چین، استونی، کره جنوبی و سایر کشورها در حال حاضر در این زمینه پیشرو هستند.

می توان مشاهده کرد که برزیل باید با تحول دیجیتال ارزش را به دست آورد و بلاک چین می تواند این ارزش را اضافه کند. این فناوری گنجایش تولید نتایج کارآمد، شفاف و کاهش قابل توجه کلاهبرداری و هزینه را دارد. با این وجود، برای این امر، دولت باید با توجه به سیاست های عمومی و با برنامه ریزی میان مدت و بلند مدت، یک انتخاب استراتژیک انجام دهد.

کنترل هایی را که مدیران عمومی باید هنگام انتخاب الگوریتم اجماع اتخاذ کنند

پروتکل اجماع یکی از فناوری های پیشرو است که به همراه رمزنگاری و شبکه همتا به همتا، معماری بلاک چین را تشکیل می سازد. انتخاب یک پروتکل اجماع بدون در نظر گرفتن دامنه پروژه توصیه نمی شودچرا که معنای آن عدم در نظر گرفتن هدف استفاده از بلاک چین به عنوان راه حلی برای یک مشکل معین یا مجموعه سایر فناوری های دیگری است که یک بلاک چین را ایجاد می کنند.

هنگام انتخاب پروتکل اجماع، یک مدیر عمومی باید به دنبال مواردی باشد که مشخصات زیر را ارائه دهد: توافق، همکاری، شمول، مشارکت، همکاری و برابری.

کنترل هایی که یک مدیر عمومی باید هنگام انتخاب الگوریتم اجماع پیشنهادی برای یک پروژه معین، اتخاذ کند، به هر مورد بستگی دارد. برای پاسخ به سؤالاتی از قبیل: “آیا ذخیره داده های ما برای محافظت از اطلاعات شخصی نیاز به اقدامات اضافی دارد؟” و “آیا انتظاراتی در مورد سرعت در پروژه وجود دارد؟” توصیه می شود با یک متخصص استراتژی بلاک چین مشورت کنید تا انتخاب معماری بلاک چینی را که برای این پروژه مناسب تر است، تعریف کنید. بعداً در مورد این موضوع بحث خواهیم کرد که کدام نوع از بلاک چین ها – مجاز، عمومی یا ترکیبی – بهتر است که توسط دولتها اتخاذ شوند.

دولت ها کدام نوع از بلاک چین ها را باید اتخاذ کنند؛ مجاز یا عمومی و یا بلاک چین های هیبریدی؟

بسیاری از دولت ها بلاک چین های هیبریدی را انتخاب می کنند که از ترکیب هر دو بلاک چین های عمومی و خصوصی (مجاز) بهره مند می شوند. دولت های استبدادی مانند چین ترجیح می دهند از بلاک چین های خصوصی استفاده کنند.

کسانی که به دنبال به کارگیری بلاک چین به منظور نوآوری و بهبود قابل توجه در زندگی شهروندان هستند، عموماً دولت های دموکراتیک خواهند بود، کشورهایی که استفاده از بلاک چین در آنها پیشرفته است و کشورهایی که قبلاً از بلاک چین های عمومی، بلاک چین های مجاز و بلاک چین های ترکیبی را مورد پذیرش قرار داده اند.

به عبارت دیگر، انتخاب یک پلتفرم یا زیرساخت خاص توسط کشورها بر اساس موارد کاربرد و الزامات ابتکار صورت گرفته است. یک نمونه از کاربردهای بلاک چین های عمومی که توسط یک دولت استفاده می شود عبارت است از: آژانس ملی ثبت جهانی جمهوری جورجیا با همکاری Bitfury وارد کشور شد تا سوابق املاک و مستغلات را از طریق راه حل مبتنی بر پروتکل بیت کوین (یک بلاک چین عمومی) به شهروندان خود ارائه دهد.

نمونه ای از یک بلاک چین خصوصی که توسط یک دولت استفاده می شود، عبارت است از: سازمان ثبت اسناد و املاک و نقشه برداری سوئد، لندشایپوتک بانک، SBAB ، Telia ، Chromaway و Kairos Future که در سال ۲۰۱۶ پروژه ای را برای تعریف مجدد تراکنش های املاک و مستغلات و اقدامات رهنی آغاز کردند. هدف نزدیک شدن به نقاط مشکل ساز در سیستم تراکنش فعلی است. سیستم بلاک چین بر اساس پیکربندی خصوصی ساخته شده است.

نمونه ای از یک بلاک چین ترکیبی که توسط دولت استفاده می شود عبارت است از: وزارت آموزش و پرورش و اشتغال مالت تصمیم گرفت از بلاک های استاندارد باز برای مدیریت اعتبارنامه های دانشگاهی استفاده کند. Blockcerts شامل کتابخانه های کد عمومی، ابزارها و برنامه های کاربردی تلفن همراه برای ایجاد، ذخیره، به اشتراک گذاری و تأیید گواهینامه های شخصی و دانشگاهی است. شبکه بلاک چین خصوصی منحصراً از مؤسسات تائید شده تشکیل شده است که بخشی از دفتر اسناد دانشگاهی با استفاده از راه حل Blockcerts هستند. این استاندارد همچنین از یک بلاک چین عمومی استفاده می کند.

توسعه انعطاف پذیری در شبکه ها ضروری است تا پلتفرم ها و راه حل های بلاک چین بتوانند داده، اطلاعات و خدمات مهم را دریافت کنند. با این وجود، برای طراحی پروژه بلاک چین حساب باز کردن بر روی متخصصان نیز مهم است، بنابراین بهتر است اهداف را قبل از انتخاب و همچنین ارزیابی میزان ریسک پروژه برآورده سازد.

سرانجام، سؤال این نیست که آیا پتانسیل این فناوری محدود به انتخاب بلاک چین مجاز است یا خیر، زیرا برای دانستن اینکه کدام راه حل بلاک چین برای پذیرش ضرورت دارد، باید به سؤالاتی مانند: ” دسترسی خواندن داده های شبکه منتقل شده چقدر باید محدود باشد؟ ” و “آیا فرآیندهای خودکار بین نهادهای مختلف وجود خواهد داشت؟” و ، “آیا برنامه ریزی عملکرد پرداخت برنامه ضروری است؟” و “آیا ذخیره اطلاعات به اقدامات بیشتری برای محافظت از اطلاعات شخصی نیاز دارد؟” و غیره پاسخ داد.

کشف این که کدام یک از بلاک چین های پذیرفته شده واقعاً اهداف پروژه یا اهداف مدل کسب و کار را برآورده می کنند، ضروری است (فراموش نکنید که بلاک چین های خصوصی، هزینه شبکه را کاهش نمی دهند ، فقط تأیید می کنند).

یک مدیر عمومی کدام کنترل را باید هنگام استفاده از خدمات اوراکل در بلاک چین / دفتر کل توزیع شده اتخاذ کند

اوراکل ها خدمات شخص ثالث هستند که جزئی از مکانیسم اجماع یک بلاک چین نیستند. چالش اصلی در مورد اوراکل این است که یک مدیر عمومی باید به این منابع اطلاعات اعتماد کند. این یک وب سایت یا یک سنسور باشد، باید منبع اطلاعات را باور کنید.

روش های مختلف محاسباتی قابل اعتماد می تواند به عنوان راهی برای حل این مشکلات استفاده شود. درگیر کردن منابع متعدد اعتماد، یک گزینه جایگزین است و احتمالاً امن تر و همچنین گران تر است.

هیچ راه حل واحدی برای همه چیز وجود ندارد، بنابراین مدیر باید با استفاده از رویکرد مبتنی بر ریسک، برنامه ها را جستجو و اتخاذ کند تا تصمیم بگیرد که چند منبع برای برنامه های مختلف لازم است.

نتیجه گیری در اینجا این است که یک منبع واحد، بدون نظارت، پیوندی ضعیف است که می تواند کل سیستم وابسته به آن را به خطر اندازد. هیچ سیستم بی عیب و نقصی وجود ندارد، اما مدیران عمومی می توانند همان مفهوم موانع چندگانه را برای اوراکل های غیرمتمرکز به عنوان مکانیسم های به حداقل رساندن اعتماد به کار گیرند.

افزایش تعداد اوراکل ها، احتمال انجام رفتارهای مخرب را کاهش می دهد و از این طریق سیستم را تضمین می کند. با این حال، خطر اینکه هر اوراکل در حال انتقال از اطلاعات نادرست، چه به دلیل فعالیت مخرب باشد یا نه (به عنوان مثال، اگر خود منابع به خطر بیفتند)، هنوز هم وجود دارد.
جنبه های نظارتی که مدیران عمومی هنگام استفاده از برنامه های مبتنی بر بلاک چین باید در نظر داشته باشند مدیران عمومی باید جنبه های نظارتی زیر را در استفاده از برنامه های کاربردی مبتنی بر بلاک چین / دفتر کل توزیع شده در نظر بگیرند:

1. نهایی شدن نقدینگی و حل و فصل اختلافات، محافظت از مصرف کنندگان در معرض خطر.
2. مسئولیت خطرات امنیتی و خسارات ناشی از آن، تحت فشار قرار دادن زیرساخت های جدید فناوری.
3. محافظت در برابر خطر حمله و یا تسلط توسط چند “بازیکن”، زیرا این امر می تواند کاربران بالقوه را از پیوند دارایی های خارج از زنجیره و همچنین مقررات و پیامدهای ضد انحصاری منصرف کند.
4. انجام (اولویت در تأیید تراکنش ها).
5. قانون گذاری و طبقه بندی حقوقی دارایی ها، محل و جریان داده ها و نحوه اعمال مقررات موجود.
6. اجرای قانون حمایت از داده ها، با توجه به اینکه بسیاری از این قوانین، مانند قانون اروپایی حمایت از داده ها، به صورت برون مرزی کار می کنند.

موانع اصلی اتخاذ راه حل های غیرمتمرکز و توزیع شده برای مدیریت عمومی

بلاک چین و سایر راه حل های غیرمتمرکز عموماً با موانع فنی مانند مقیاس پذیری و همچنین سایر موانع قانونی یا فرهنگی روبرو هستند. به عنوان نمونه ای از یک مانع قانونی، سنگاپور سال گذشته اثبات مفهوم راه حل بلاک چین را برای مبارزه با پولشویی با چندین بانک انجام داد. با این حال، برای مؤثر بودن، فرآیند احراز هویت مشتریان و قانون ضد پولشویی دفترهای کل مبتنی بر بلاک چین ، به مقررات فراگیر و هنجارهای نظارتی در کشورهای عضو احتیاج دارند. اتحاد معیارها و مقررات مربوط به فرآیند احراز هویت مشتریان و قانون ضد پولشویی AML امری است که به عنوان مثال قانون گذاران در Mercosur می توانند آن را حل کنند. برای یک معماری مانند بلاک چین که هدف اصلی آن انتقال ارزش است، سؤالات مربوط به حفاظت از داده ها، مهم ترین سوال است.

در مورد موانع فرهنگی باید گفت که، شفافیت کلی که از طریق شبکه های بلاک چین فعال می شود می تواند نگرانی هایی را ایجاد کند. بسیاری از شرکت کنندگان در بازار که به این سطح از شفافیت عادت ندارند ممکن است در ابتدا با آن احساس راحتی نکنند. اگر فعالان بازار صادق این شفافیت را اتخاذ کنند (زیرا می تواند هزینه های انطباق آن را به شدت کاهش دهد)، بازیگران مخرب ممکن است مکان های کمتری برای مخفی ماندن داشته باشند. به همین دلیل، اجرای بلاک چین برای خدمات دولتی احتمالاً مستلزم رفع موانع سیاسی و بروکراسی است.

ساختارهای دولتی که در آن تصمیمات می تواند تحت تأثیر تغییر سیاست و قوانین پیچیده کسب قرار بگیرد، موانع دیگری را نشان می دهد. گذشته از بودجه پروژه های دولتی که عموماً ناچیز هستند، سازمان های دولتی مانند هر شرکت بزرگی، از هرگونه تصمیم گیری در برابر مدیرانی که در برابر تغییر و یا روحیه جدید مقاوم هستند، مصون نیستند.

تأیید اثبات و پروژه های آزمایشی هم هزینه های بالایی دارند و هم اینکه هزینه هایشان در خال افزایش است. این اغلب یک سرمایه گذاری گران است که نوآوری بسیاری از تصمیم گیرندگان در بخش دولتی مایل به پرداخت آن نیست. من این را یک مانع در رابطه با هزینه های پردازش می دانم.

علاوه بر این، هزینه های جایگزینی زیرساخت های سنتی موجود در هر سازمان دولتی با سرمایه گذاری جدید بلاک چین بسیار زیاد است. علاوه بر این استفاده از بلاک چین، مستلزم ایجاد تغییرات اساسی در رویه ها و مسئولیت های سازمانی است. ما نمی توانیم وظیفه اجرای بلاک چین را دست کم بگیریم. برنامه ریزی، ساخت و اجرای سیستم های پیچیده IT در هر بخش استرس زا است.

با توجه به ماهیت غیرمتمرکز بلاک چین، موانع نهادی مربوط به اقتدار و حاکمیت می توانند چالش هایی را برای پذیرش آن ایجاد کنند. این در درجه اول یک مشکل مدیریتی است، حداقل در یک ساختار دولتی تکه تکه و بخش بخش، زیرا هزینه ها و مزایا با هم ارتباطی ندارند.

با این حال، همانند ساخت اینترنت، بخش بزرگی از هزینه های زیرساخت باید بصورت متمرکز باشد. در عین حال، در سایر بخش های سازمان های دولتی و جامعه به طور کلی، این مزایا محسوس است.

به ویژه در برزیل، وجود تعداد اندکی از توسعه دهندگان و همچنین عدم آموزش دیجیتالی به جمعیت، چالشی است که مشکل انتقال از سیستم های فعلی به بلاک چین را افزایش می دهد.