برخی از رمزارزها از روش گواه اثبات کار یا proof of work استفاده می کنند که یک سیستم استخراج و مبتنی بر قدرت محاسباتی کامپیوتر است. در این روش کاربران مشارکت کننده یا همان استخراج کنندگان باید مسائل ریاضیاتی دشوار را برای تعیین اعتبار تراکنش ها حل کنند. بیت‌کوین از جمله ارزهایی ست که بر اساس این روش کار می کند. دو روش برای استخراج ارزهای رمزنگاری شده وجود دارد؛ یکی استخراج انفرادی و دیگری استخراج از طریق استخر ها (mining pool). در ادامه به بررسی این موارد خواهیم پرداخت.
استخر استخراج(mining pool) چیست؟
یک استخر استخراج محلی است که تعدادی از استخراج کنندگان (یا همان ماینر ها) با یکدیگر کار می کنند؛ این همکاری بدین منظور است که بتوانند یک بلاک را استخراج کنند، یا در واقع با همکاری هم، به حل مساله مطرح شده بپردازند؛ در اینصورت نوسان درآمد خود را کاهش می دهند.
می توانید آن را مانند تنوع در حوزه مدیریت پورتفولیو در نظر بگیرید؛ داشتن ده نوع سهام، بهتر از داشتن یک نوع سهام است.
مثالی برای درک بهتر استخر استخراج(mining pool)
برای درک بهتر، مثال لاتاری را در نظر بگیرید؛ فرض کنید هزاران بلیط وجود دارد و شما تنها توانسته اید یک بلیط بخرید. در اینصورت شانس شما در برنده شدن، یک در هزار است؛ اگر ۱۰۰ بلیط داشتید، مشخصا شانس شما به یک در ده افزایش می یافت. حال مشکل آنجاست که شما توان خرید ۱۰۰ بلیط را ندارید.
در این وضعیت می توانید با ۹۹ نفر دیگر جمع شوید و یک گروه تشکیل دهید؛ هربار که در قرعه کشی یکی از این ۱۰۰ بلیط برنده شود، جایزه را بین خودتان تقسیم می کنید؛ در نتیجه به هر ۱۰۰ نفر، مقداری از این جایزه تعلق می گیرد.
این یعنی میزان دریافتی شما کمتر از حالت انفرادی عمل کردن است، اما شانس دریافت جایزه بیشتر می شود؛ همچنین نوسانات درآمد حاصله از جایزه، کمتر می شود.
همین مثال برای استخرهای استخراج(mining pool) ارزهای رمزنگاری شده نیز صادق است. فرض کنید شما دستگاهی با قدرت پردازشی ۱ تراهش داشته باشید و قدرت هش کلی شبکه بیت‌کوین ۱ پتاهش باشد؛ در نتیجه شانس شما برای حل هر بلاک در هر ده دقیقه، یک در هزار است. ممکن است برای مدت ها موفق به استخراج یک بلاک نشوید.
اما با پیوستن به سایر استخراج کنندگان در یک استخر (mining pool)، می توانید یک گروه کاری تشکیل دهید؛ در نهایت نیز میزان بازده (پاداش) را با توجه به قدرت پردازشی که هر نفر به اشتراک گذاشته، تقسیم کنید. تقسیم این مقدار بر عهده استخر است. (قدرت پردازشی دستگاه استخراج S9 معادل ۱۳٫۵ تراهش است).
استفاده از استخر کاملا رایگان نیست، معمولا یک الی دو درصد از پاداشی که برای شماست، به استخر می رسد.
Solo mining یا استخراج انفرادی
استخراج انفرادی (سولو ماینینگ) به حالتی گفته می شود که ماینر یا همان استخراج کننده، به صورت انفرادی اقدام به استخراج یک کوین کند و به هیچ استخری متصل نشود. در اینصورت اعتبار تمام بلاک هایی که این افراد استخراج می کنند از آن آنهاست؛ همچنین پاداش بلاک را نیز به تنهایی دریافت می کنند.
Pooled mining یا استخراج استخری
در این روش، تمام منابع استخراج افراد مختلف با هم جمع می شود؛ سپس پروسه تولید راه حل برای یک بلاک، شروع می شود. زمانی که استخر موفق به حل (یا همان استخراج) یک بلاک شود، پاداش آن بلاک بین افراد مشارکت کننده در استخراج آن بلاک تقسیم می شود؛ واضح است که هرکس به همان میزان منبعی که برای این کار اختصاص داده، پاداش دریافت می کند. فعلا پاداش استخراج هر بلاک ۱۲٫۵ بیت کوین است.
مزایا و معایت استخراج انفرادی
مزایا
- این روش کمتر مستعد قطع شدن سرویس است و در نتیجه موجب افزایش زمان کار می شود
- استخراج انفرادی هیچ هزینه اضافی یا کارمزدی را به دوش فرد نمی گذارد. برای استخراج هر بلاک، ۱۲٫۵ بیت کوین و همچنین کارمزد تراکنش های آن بلاک، به همان یک استخراج کننده می رسد.
معایب
- در این روش، کسب درآمد به صورت نامنظم است و دقیقا مشخص نیست فرد، چه زمانی می تواند یک بلاک را کشف کند و به درآمد برسد.
- در روش استخراج انفرادی زمان زیادی به هدر می رود، احتمال درآمدزایی در روش دسته جمعی بیشتر است.
مزایا و معایب استخراج از طریق استخر (mining pool)
مزایا
- درآمد در روش استخراج استخری منظم تر است.
- احتمال رسیدن به درآمد سریعتر از روش انفرادی است.
معایب
- در این روش احتمال از کار افتادن سرویس و وقفه در عملیات استخراج به دلیل از وجود مشکل برای استخر وجود دارد.
(استخرها در معرض حملات DoS هم هستند؛ تنظیم استخر پشتیبان و استخراج انفرادی می تواند روشی برای این مواقع باشد.)
- در این روش ممکن است درآمد کمی کاهش یابد، چرا که باید به استخر کارمزد پرداخت شود. همچنین کارمزد تراکنش ها نیز به ماینر تعلق نمی گیرد؛ البته در برخی از روش های تقسیم پاداش، استخرها به تقسیم کارمزد تراکنش های موجود در بلاک ها نیز می پردازند.
سختی استخراج
در ارزی مثل بیت کوین، سختی یا همان difficulty استخراج به قدری بالاست که در واقع برای فردی که به تنهایی استخراج می کند، سودی در پی ندارد. مگر آنکه که شما یک مرزعه استخراج داشته باشید که در آن پر از دستگاه های ASIC باشد. اگر کاربری تازه کار است و یا تعداد زیادی دستگاه ندارد، بهتر است یه یکی از استخرهای استخراج بپیوندد. استخرها در واقع روشی برای تشویق استخراج کنندگان کوچک به ماندن در شبکه هستند.
بررسی استخرهای مختلف برای بیت کوین: بهترین استخرهای استخراج بیت کوین کدام است؟
طرز کار استخرهای استخراج(mining pool)
استخراج کننده ای که با یک استخر استخراج کار می کند به داشتن کل بلاکچین احتیاجی ندارد. در واقع در این روش نیازی به متصل شدن به هیچ عضو (peer) از شبکه بیت کوین نیست. این استخراج کنندگان کاملا خارج از شبکه کار می کنند؛ از لحاظ فنی، آنها برای انجام کار استخراج، تنها باید با ادمین استخر در ارتباط باشند.
از طرف دیگر، ادمین استخر باید در شبکه بیت کوین قرار داشته باشد و باید منتظر بلاک های جدید باشد و تراکنش ها را تایید کند. در واقع ادمین یک استخر، یک فول نود یا گره کامل از بیت کوین است.
