گزارش های منتشر شده حاکی از آن است که ساتوشی ناکاموتو از یک رایانه شخصی برای استخراج ۱٫۱ میلیون بیت کوین
لرن پیش نمایش آخرین یافته های خود را در دسترس کوین تلگراف قرار داد. تحقیقات وی براساس الگوی نامنظم Least-Significant-Byte (LSB) از زمینه عدم وجود بلاک است.
در ماه ژوئن گذشته، لرنر یک پست وبلاگ منتشر کرد که تحقیقات اصلی او را از سال ۲۰۱۳ گسترده داد. وی اظهار داشت که به دلایلی نامعلوم، ساتوشی در پنج دقیقه اول فاصله بلاک از استخراج خودداری کرده است. محققان دیگر نیز در تحقیقات لرنر را گسترش داده اند. TechMiX نشان داد که تمام بلوک های استخراج شده توسط ساتوشی می توانند براساس توزیع فراوانی مقادیر Nonce LSB به پنج سبد دسته بندی شوند.
با هر تلاش جدید برای حل معمای استخراج، یک نانس افزایش می یابد. ظاهراً تجهیزات ساتوشی از کل فضای نانس موجود استفاده نمی کرده اند و فقط بر یک محدوده محدود تمرکز می کردند. آخرین تحقیقات لرنر نشان می دهد که ساتوشی در عوض ارزش نانس را کاهش می دهد:
معلوم شد که استخراج مجدد تمایل جدی از الگوریتم استخراج پاتوشی را برای انتخاب نانس های بالاتر هنگام اسکن نانس درونی نشان می دهد. این گرایش نشان می دهد که نانس در حال کاهش بوده که این برعکس چیزی است که نسخه ۰٫۱ کلاینت ساتوشی انجام می دهد.
گفتنی است که نانس، بخش اصلی الگوریتم استخراج اثبات کار (PoW) برای بلاکچین ها و ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین است
این مسئله به نتیجه جالب تری می رسد که شاید بحث در مورد نوع تجهیزات مورد استفاده ساتوشی ناکاموتو را پایان دهد:
از آنجایی که تعادل نانس هنگام تجزیه و تحلیل دو بازه با هم کاهش می یابد، این نشان می دهد که ساتوشی ۵ بازه را به صورت موازی اسکن می کرد، اما هر بازه داخلی به صورت متوالی. این موضوع با این تئوری که پاتوشی اولین مزرعه استخراج ۵۰ رایانه مستقل (یا هر سیستم بسیار جداشده دیگر) را مستقر کرده است، مغایرت دارد و از این تئوری پشتیبانی می کند که پاتوشی فناوری چند ریسمانی ساده در یک پردازندهhigh-end بود.
لازم به ذکر است که اگر نتیجه گیری های لنر صحیح باشد، اعتبار بیشتری به این فرضیه می دهد که ساتوشی ناکاموتو یک فرد تنها بوده و نه یک تیم. این امر همچنین به ادعاهای کریگ رایت مبنی بر اینکه خالق بیت کوین است، صحه می گذارد، زیرا او بارها عنوان کرده که از ده ها کامپیوتر برای استخراج بلاک های اولیه استفاده کرده است.
