بلاک چین به عنوان یک دفتر کل غیر متمرکز نرم افزاری است که به رمز ارزها و قراردادهای هوشمند، قدرت می بخشد. تراکنش های محرمانه بلاک‌چین Liquid حریم خصوصیی را تضمین می کنند. با ورود یک تراکنش به بلاک چین، ابتدا این تراکنش توسط شبکه تایید می شود. این تراکنش قابل برگشت نیست، پس اگر مشکلی پیش آید، نمی‌توانیم تعیین کنیم که این مشکل برای چه کسی پیش آمده است. همچنین تراکنش های آن غیر قابل برگشت است و امکان ندارد بتوان آن را تغییر داد.
بلاک چین که یکی از کاربردهایش اتصال زنجیره بلاک هاست که رمزنگاری شده و تاریخچه تراکنش ها در آن غیر قابل تغییر است یک پایگاه امن برای داده ها به حساب می آید در این پایگاه امن هر تراکنش امضای دیجیتالی (digital signature) دارد و هر بلاک، به بلاک قبلی متصل است. پس می توان گفت بلاک‌چین دفترکل تاریخچه تراکنش ها به حساب می آید.
با قرار دادن مقدار هش بلاک قبلی یک بلاک جدید ساخته شده و آرایه تراکنش ها در سازنده بلاک، ایجاد می شود. یک بلاک می تواند سه فیلد شامل مقدار هش بلاک قبلی، آرایه ای از رشته ها حاوی فهرست تراکنش ها و مقدار هش خودش را ذخیره کند. در واقع تابع هش امضای دیجیتالی را تولید می کند و بلاک قبلی و بعدی را به هم متصل می کند. همچنین از لحظه ای که بلاک چین ساخته می شود امکان تغییرش وجود ندارد
کار تراکنش ها در بلاک چین با اجماع در شبکه، صورت می گیرد. فیلدهای بلاک‌چین که فقط از طریق متدهای getter قابل دسترسی است. به صورت کاملا محفوظ در بلاک قرار دارد. لیست آرایه ای بلاک ها که نمایش داده شده، در واقع یک بلاک چین است. و بلاک ریشه نیز در همان اولین بلاک بلاک چین است که برای ساخت آن مقدار صفر به علاوه آرایه تراکنش های مربوطه را در نظر گرفته و آن را به بلاک چین اضافه می کنیم. با استفاده از مقدار هش بلاک ریشه و آرایه تراکنش دومین بلاک را نیز می توان ساخت.
در شبکه همتا به همتا متشکل از کامپیوترهای شخصی که از سیستم بلاک‌چین بهره می گیرند، تاریخچه تراکنش های بلاک‌چین ذخیره می شود. ضمن اینکه هیچ نهاد یا شخص خاصی صاحب این کامپیوتر ها نیست بنابراین شبکه بلاک چین می توان گفت یک شبکه غیر متمرکز است که نقطه آسیب پذیری ندارد. بلاک چین توانسته توجه بانک ها و شرکت های غول پیکر را به خود جلب کند زیرا پتانسیل حل مشکلات اقتصادی و مبادلات را دارد تا حدی که پروژه های زیادی با این فناوری تهیه شده است.
