تمام پروژههای ارزهای دیجیتال در مراحل ابتدایی خود نیاز به تامین منابع مالی دارند تا بتوانند اهداف خود را با سرعت بیشتری دنبال کنند. به همین دلیل، بسیاری از توسعه‌دهندگان پروژههای کریپتوکارنسی، تصمیم به عرضه اولیه ارز دیجیتال نوظهور خود می‌گیرند. در صورتی که این پروژه‌ها به موفقیت‌هایی دست یابند و پیشرفت خوبی داشته باشند، ارزش توکن‌هایشان به مراتب افزایش می‌یابد و به همین ترتیب، سرمایه‌گذاران اولیه سود چشمگیری خواهند داشت. به همین علت، تعداد زیادی از افراد ترغیب به خرید ارزهای دیجیتال به این شکل می‌شوند. در ادامه این مقاله قصد داریم تا به تعریفی از پروسه عرضه اولیه ارز دیجیتال یا همان عرضه اولیه کوین بپردازیم. با ما همراه شوید.
تعریفی از عرضه اولیه کوین
پروسه عرضه اولیه ارز دیجیتال، درواقع مرحله‌ای است که در طی آن پروژه‌ها و شرکت‌ها با فروش توکنهای خود در مقابل ارزهای فیات یا نمونه‌های دیگری از کوینها، به جذب سرمایه می‌پردازند. این شرکت‌ها، از آنجا که تحت رژیم رگوله نیستند، امکان جمع‌آوری سرمایه به سرعت و بدون نیاز به عبور از مراحل پیچیده‌ای مانند وام‌دهندگان معمولی چون بانک‌ها را دارند.
فرآیند عرضه اولیه به سرمایه‌گذاران فرصتی می‌دهد تا در پروژههای بزرگ رمزارزی شرکت کرده و در صورت افزایش ارزش رمزارزهای معرفی‌شده توسط این پروژه، سودهای قابل قبولی را به دست آورند. همچنین، اگر پروژه از مکانیسم اجماع خود به عنوان قسمتی از پروتکل اثبات سهام (PoS) استفاده کند، ساده‌ترین روش برای دریافت پاداش، انجام عملیات استیک کردن یا همان سهام‌گذاری آن رمزارز خواهد بود.
عرضه اولیه کوین (ICO) در واقع معادل عرضه اولیه سهام (IPO) در بازار ارزهای دیجیتال است. شرکت‌های خصوصی که به دنبال سهام و بودجه هستند شامل IPO و خدمات آن می‌شوند و در بازار ارزهای دیجیتال هم، هر گروه یا شرکتی که دنبال جمع‌آوری پول برای ایجاد یک توکن، برنامه یا سرویس جدید باشد، می‌تواند یک ICO را به عنوان راهی برای جمع‌آوری سرمایه اولیه راه‌اندازی کند.
سرمایه‌گذاران علاقه‌مند با خرید کوین اولیه عرضه شده توسط ICO، می‌توانند یک توکن ارز دیجیتال جدید از طرف آن شرکت دریافت کنند. آن توکن ممکن است دارای برخی کاربردهای به خصوص باشد که می‌تواند به محصول یا خدمات خاص آن شرکت ربط داشته باشد، یا صرفاً فقط یک توکن معمولی است که نشان‌دهنده سهم شما در آن شرکت یا پروژه است.
ایده عرضه اولیه چطور شروع شد؟
در چنین روزی برابر با ۳ ژوئیه ۲۰۱۳، ایده عرضه اولیه کوین (ICO) به عنوان روشی برای تأمین مالی پروژه ارزهای دیجیتال توسط جی آر ویلت (J.R. Willet)، بنیان‌گذار مسترکوین مطرح شد. مسترکوین اولین کوین عرضه شده از طریق ICO بود. ایده ویلت ساخت یک لایه دیگر در پروتکل بیت‌کوین بود که هدف آن ایجاد یک کوین دیگر با قوانین مختلف بود که در کنار فناوری بیت‌کوین، ویژگی‌های جدیدتری نیز ارائه می‌‌کرد.
در سال ۲۰۱۳، ویلت به هر کسی که علاقه‌مند به حمایت از پروژه او بود پیشنهاد داد که هر مقدار بیت‌کوین که می‌توانند در پروژه سرمایه‌گذاری کنند را وارد پروژه کنند و در برابر آن سهمی در این پروتکل جدید داشته باشند. او این سهام را در قالب توکنهای جدید با نام مسترکوین (Mastercoin) عرضه کرد که بعداً نام آن به اومنی (Omni) تغییر داد. او جزئیات پروژه خود و فرآیند استخدام را در وایت پیپر شرح داد و به سرمایه‌گذاران اولیه پروژه وعده پاداش داد. ICO مسترکوین موفق شد که حدود ۵۰۰ هزار دلار برای توسعه پروژه جمع‌آوری کند.
این اولین ICO بود که به طور آزمایشی توسط چندین سرمایه‌گذار دنبال شد. تکامل ICO در سال ۲۰۱۵ با ورود اتریوم به نقطه اوج خودش رسید. اتریوم ICO خود را در جولای سال ۲۰۱۴ راه‌اندازی کرد و آن را با بودجه جمع‌آوری شده ۱۴ میلیون دلار به پایان رساند. در طول این ICO، اتریوم یک ارز دیجیتال جدید با نام اتر که در مقاله اتر چیست آن را توضیح داده ایم، معرفی کرد و با کمک این بودجه، بخش قراردادهای هوشمند خود را وارد بازار ارزهای دیجیتال کرد.
با معرفی قراردادهای هوشمند توسط اتریوم، مفهوم متفاوتی از تراکنش‌های بلاکچین خلق شد. قراردادهای هوشمند اتریوم انقلابی در انجام تراکنش‌ها ایجاد کرد. قراردادهای هوشمند به گونه‌ای طراحی شدند که بررسی کند آیا یک تراکنش شرط خاص را در آن زمان خاص برآورده کرده است یا خیر. در صورتی که برآورده شده باشد، معامله انجام می‌شود و در غیر این صورت، معامله رد می‌شود.
این ایده اتریوم به قدری انقلابی بود که اکنون تمام ICOها بر اساس همان فناوری قراردادهای هوشمند اتریوم انجام می‌شود و به قدری مؤثر بوده است که اکنون بیش از ۵۰ درصد از تمام ICOها با استفاده از قراردادهای هوشمند اتریوم بر روی اتریوم انجام می‌شود و توکنی که اتریوم خلق کرد، اکنون بعد از بیت‌کوین به دومین توکن ارز دیجیتال برتر بازار از نظر ارزشمند بودن تبدیل شده است.
هنوز چارچوب قانونی منسجمی برای عرضه اولیه‌ها وجود ندارد و این امر باعث ایجاد مشکلاتی برای سرمایه‌گذاران می‌شود اما از سال ۲۰۱۴ تاکنون، عرضه اولیه‌ها حدود ۳۲۷ میلیون دلار جذب سرمایه کرده‌اند که همچنان نیز تعداد عرضه‌ها رو به افزایش بوده؛ درحالی که تعداد سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر در مقایسه با سال‌های گذشته کاهش یافته است. همچنین، تجربه مثبت و منفی در مورد عرضه اولیه‌ها وجود دارد که نشان‌دهنده ریسک‌های این حوزه میباشد.
یک عرضه اولیه کوین (ICO) چگونه کار می‌کند؟
زمانی که یک پروژه ارز دیجیتال می‌خواهد از طریق ICO سرمایه اولیه جمع‌آوری کند، اولین قدمی که باید بردارد این است که ساختار ICO خود را مختص با پروژه مشخص کند. ICOها می‌توانند به چند روش مختلف ایجاد شوند که شامل:
عرضه ثابت و قیمت ثابت: شرکت می‌تواند برای بودجه خود یک هدف یا محدودیت تعیین کند، به این صورت که هر توکن فروخته شده در ICO دارای یک قیمت از پیش تعیین شده است و کل توکنهای عرضه شده این پروژه از قبل عرضه شده و ثابت خواهند ماند.
عرضه ثابت و قیمت پویا: عرضه توکنهای اولیه یک ICO می‌تواند ثابت باشد، اما هدف بودجه نهایی پروژه پویا باشد. به این صورت که مقدار بودجه‌ای که پروژه دریافت می‌کند تعیین‌کننده قیمت هر توکن است.
عرضه پویا و قیمت ثابت: برخی ICOها عرضه توکن پویا، اما قیمت ثابت دارند، به این صورت که میزان سرمایه دریافتی پروژه تعیین‌کننده عرضه بیشتر آن توکن است.
در کنار ساختار کلی ICO، یک پروژه ارز دیجیتال که به دنبال جذب سرمایه است، یک وایت پیپر (White paper) نیز منتشر می‌کند که از طریق وب سایت جدیدی که مختص به آن پروژه و توکن آن است، در اختیار سرمایه‌گذاران علاقه‌مند قرار می‌گیرد. سرفصل‌هایی که وایت پیپر هر پروژه به آن می‌پردازد عبارت‌اند از:
- این پروژه در مورد چیست
- اهداف پروژه پس از جمع‌آوری بودجه
- پروژه به چه مقدار بودجه نیاز دارد
- بنیان‌گذاران چه تعداد از توکنهای ایجاد شده را حفظ خواهند کرد
- چه نوع پرداختی (با کدام ارزها) پذیرفته خواهد شد
- کمپین ICO پروژه تا چه زمانی ادامه خواهد داشت
این پروژه‌ها وایت پیپر را به عنوان بخشی از کمپین ICO خود منتشر می‌کنند که هدف از آن تشویق سرمایه‌گذاران به خرید توکنهای این پروژه و حمایت است. سرمایه‌گذاران می‌توانند از طریق ارزهای فیات یا ارز دیجیتال برای خرید توکن پروژه اقدام کنند و دو ارز دیجیتال بزرگ بازار یعنی بیت‌کوین و اتریوم توسط بیشتر پروژه‌ها برای خرید توکن پشتیبانی می‌شوند. توکنهای تازه منتشر شده در واقع مشابه با سهام فروخته شده به سرمایه‌گذاران در طول کمپین IPO است.
اگر بودجه جمع‌آوری شده در طول یک کمپین ICO کمتر از حداقل مقدار مورد نیاز باشد، بر اساس معیارهای ICO، صاحبان پروژه باید تمام دارایی‌های سرمایه‌گذاران پروژه را بازگردانند و ICO به طور کلی ناموفق نامیده می‌شود. اگر بودجه مورد نظر در طول کمپین ICO برآورده شود، آنگاه تمام بودجه جمع‌آوری شده در راستای دستیابی به اهداف پروژه هزینه می‌شود.
مزایا و معایب عرضه اولیه کوین (ICO)
خدمات آنلاینی مانند ICO می‌توانند فرایند تولید توکنهای ارز دیجیتال را تسهیل کنند و به‌طور خاصی شرایط راه‌اندازی یک ICO را برای شرکت‌ها آسان کنند. مدیران ICO بر اساس شرایط ICO تولید توکن می‌کنند، آن‌ها را دریافت می‌کنند و سپس به سرمایه‌گذاران می‌دهند. با این حال، از آنجایی که ICOها توسط مقامات مالی معتبری چون کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) نظارت نمی‌شوند، سرمایه‌هایی که به دلیل کلاهبرداری و بی‌کفایتی صاحبان ICO از بین رفته باشد ممکن است هرگز قابل جبران نباشد.
بسیاری از سرمایه‌گذاران اولیه یک ICO با این احتمال که توکن‌ها پس از راه‌اندازی پروژه ارزش بیشتری پیدا می‌کنند، به سرمایه‌گذاری در آن پروژه ادامه می‌دهند. به هر حال این یکی از مزیت‌های اصلی ICO است، پتانسیل بازدهی بسیار بالا، اما لازم به ذکر است که قانونی بودن آن‌ها توسط دارایی‌های آنان مشخص نمی‌شود و هیچ تضمینی نسبت به قانونی بودن آن‌ها وجود ندارد. در سال ۲۰۱۷، بانک مرکزی کشور چین رسماً ICO را ممنوع کرد و آن‌ها را دشمن ثبات اقتصادی معرفی کرد.
مشخصات پروسه عرضه اولیه کوین
چند نمونه از مهم‌ترین ویژگی‌های عرضه اولیه‌های کوین عبارت‌اند از:
· مشارکت در پروژه‌هایی مانند سازمان مستقل غیرمتمرکز (DAO)
· در عرضه اولیه‌های کوین، در واقع حق مشارکت در یک اقتصاد فروخته می‌شود. از سوی دیگر، در عرضه اولیه‌های توکن، حقوق مالکیت یا امتیاز به یک پروژه یا DAO به سرمایه‌گذار منتقل می‌گردد.
· مالکیت توکن‌ها به طور مطلق حق رأی در تصمیمات پروژه یا DAO را نمی‌دهد، اما سرمایه‌گذار به طور کلی در فعالیت‌های پروژه مشارکت دارد و حقوق او در ساختار عرضه اولیه رعایت می‌شود.
· اغلب عرضه اولیه‌ها شامل ایجاد تعداد مشخصی از کوین یا توکن در مرحله‌ای قبل از فروش می‌شوند.
· قیمت عرضه اولیه معمولاً توسط سازندگان پروژه یا DAO تعیین می‌شود.
· گاهی اوقات عرضه اولیه می‌تواند از چند سری جذب سرمایه تشکیل شده باشد و ارزش کوینها یا توکن‌ها تا زمان انتشار افزایش یابد. در این حالت، سرمایه‌گذاران اولیه ممکن است به میزان بیشتری از خرید خود پاداش دریافت کنند.
· زمانی عرضه اولیه‌ها پایان می‌یابند؛ که توانایی معامله کوینها یا توکن‌ها در بازار آزاد فراهم شود.
چگونگی یافتن بهترین عرضه اولیه ارز دیجیتال
به جهت سرمایه‌گذاری در ارز دیجیتال در توکنهای عرضه اولیه، ابتدا باید یک کوین مناسب را انتخاب کنید. این کار به هیچ عنوان ساده نبوده و لازم است تا مراحل زیر را طی نمایید:
1. بررسی تیم عرضه اولیه کوین
2. بررسی وایت پیپر پروژه
3. جویا شدن دیدگاه‌های انجمن‌های مهم رمزارزها
4. بررسی شرایط بلند مدت پروژه
همچنین مهم است که شما به موقع از عرضه اولیه ها مطلع شوید. در مقاله چگونه از عرضه اولیه ارز دیجیتال مطلع شویم این موضوع را به طور کامل توضیح داده ایم که می توانید آن را هم مطالعه کنید.
بررسی تیم عرضه اولیه کوین
با تحلیل تیم مرتبط به عرضه اولیه ارز دیجیتال، امکان دستیابی به بینشی معتبر درباره میزان جدیت پروژه را خواهید داشت. لازم است تا شما اطلاعات اعضای تیم توسعه و مشاوره را بررسی کنید تا با موفقیت‌های گذشته‌شان آشنا شوید. شما همچنین میتوانید اطلاعاتی را درباره اعضای تیم از منابع مختلف مانند لینکدین یا شرکت‌های فعلی آنان کسب کنید. حتی میتوانید با آنان ارتباط برقرار کرده و در شبکه‌های اجتماعی به گفت‌وگو با آن‌ها بپردازید.
هدف از این تحقیقات آن است که تشخیص دهید آیا اعضای تیم دارای تعهد، مهارت و توانایی لازم برای تضمین موفقیت پروژه در آینده هستند یا خیر. اگر نظرات منفی درباره فعالیت‌های گذشته اعضا در حوزه رمزارزها یا زمینه‌های دیگر وجود دارد، بهتر است از سرمایه‌گذاری در چنین توکن‌هایی خودداری کنید.
بررسی وایت پیپر پروژه
به طور کلی، ارزش هر توکن به اندازه پروژه‌ای است که آن را ایجاد کرده است؛ بنابراین بهتر است فقط در توکنهای پروژه‌هایی که دارای قابلیت رشد هستند سرمایه‌گذاری کنید. برای اطلاعات دقیق‌تر درباره پروژه‌ای که توکن طراحی کرده است، میتوانید وایت پیپر آن را مطالعه کنید.
وایت پیپر به عنوان یک گزارش معتبر، جزئیاتی از یک مشکل و برنامه پروژه مرتبط با آن را برای خوانندگان فراهم می‌کند. در این گزارش، معلومات مرتبط با جزئیات پروژه، توکن‌ها و روش توزیع آنان آشکار می‌شود. وایت پیپر فرصتی است که سازندگان پروژه از آن برای متقاعد کردن سرمایه‌گذاران به خرید توکن استفاده می‌کنند. اگر مفهوم مهمی از وایت پیپر را درباره پروژه متوجه نشدید، بهتر است با تیم توسعه ارتباط برقرار کنید و از آن‌ها درباره شرایط پروژه سوالات خود را بپرسید تا ابهامات رفع شوند.
جویا شدن دیدگاه‌های سایت معرفی عرضه اولیه ارز دیجیتال
انجمن‌های رمزارزی از جمله "ردیت" (Reddit) و "بیت کوین تاک" (Bitcointalk) به عنوان منابع معتبری از اطلاعات برای افرادی که به دنبال درک بهتر در مورد رمزارزها هستند، شناخته می‌شوند. اعضای این انجمنها قادر به انجام بررسی‌های مختلف در مورد پروژههای گوناگون هستند و می‌توانند نتایجی را استخراج کرده و به بحث بگذارند؛ در نتیجه، کاربران با بررسی این نتایج می‌توانند تصمیمگیری مناسبی درباره پروژههای مورد علاقه‌شان انجام دهند.
بررسی شرایط بلند مدت پروژه
شما به عنوان یک سرمایه‌گذار، میتوانید با انجام تحقیقات درباره نحوه استفاده بلندمدت پروژه از سرمایه جذب شده، به پتانسیل آن پروژه پی‌برده و آن را ارزیابی کنید. در این موارد، بهتر است صرفاً در عرضه اولیه‌هایی سرمایه‌گذاری نمایید که منابع مالی را به توسعه پروژه اختصاص می‌دهند. توسعه پایدار یک پروژه رمزارز می‌تواند به افزایش ارزش توکن و بهبود سودآوری این سرمایه‌گذاری کمک کند.
نحوه خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال
بعد از شناسایی شرایط عرضه اولیه کوین مورد نظر، باید برای خرید توکنهای ارائه شده اقدامات زیر را انجام دهید:
· راهنمای خرید توکن را بخوانید
· در کیف پول معرفی شده حساب باز کنید
· به پلتفرم فروش توکن بپیوندید
· توکن‌ها را به کیف پول منتقل کنید
راهنمای خرید توکن را بخوانید
هر نمونه از عرضه اولیه کوین با یک ساختار خاص برای فروش توکن‌ها ارائه می‌شود. بسیاری از پروژه‌ها برای جلب توجه علاقه‌مندان، وبسایتی ایجاد می‌کنند که از طریق آن می‌توانند روش پرداخت مورد نظر برای خرید توکن انتخاب کنند.
با این حال، پروژه‌هایی هستند که به جای ایجاد وبسایت خود، از صرافی‌های رمزارزی استفاده نمایند.
برای خرید موفقیت‌آمیز یک توکن، بهتر است روال خرید توکن را طبق راهنمایی‌های ارائه پروژه اصلی انجام دهید. به عنوان مثال، باید توجه داشته باشید که تعداد حداکثر و حداقل توکن‌هایی که مجاز به خرید هستید چقدر است.
در کیف پول معرفی شده حساب باز کنید
بعد از انتخاب عرضه اولیه مرتبط به کوین مناسب جهت سرمایه‌گذاری، باید در کیف پول پشتیبانی شده حساب باز کنید. کیف پول دیجیتالی به معنای یک مکان برای نگهداری رمزارزهاست. اما به طور کلی باید بدانید که این دسته از ولت‌ها، رمزارزها را در خود ذخیره نمی‌کنند.
کیف پول رمزارز به وسیله مجموعه‌ای از کدها به کاربران این امکان را می‌دهد که با شبکه بلاکچین تعامل داشته باشند، رمزارزها را ارسال و دریافت کنند، و تاریخچه معاملات خود را بررسی نمایید. کلیدهای خصوصی به عنوان یک شناسه، شما را قادر می‌سازد به کوینهای خود در بلاکچین دسترسی داشته باشید. این کلید باید به طور خصوصی نگه‌داشته شود.
کلیدهای عمومی، که به عنوان آدرس کیف پول عمل می‌کنند، دسته دیگری از کدها هستند. همچنین، کیف پول یک عبارت بازیابی ایجاد می‌کند که با استفاده از آن میتوانید در صورت از دست دادن کلیدهای خصوصی، آن‌ها را بازیابی کنید.
حتماً اطمینان حاصل کنید که کیف پول انتخابی شما از توکنهای عرضه اولیه مورد نظر پشتیبانی می‌کند. لجر نانو اس و کیف پول مای اتر والت از کیف پول‌های محبوب و قابل اعتماد در دنیای رمزارزها هستند. به خاطر داشته باشید که هرگز نباید کلیدهای خصوصی یا عبارت بازیابی کیف پول خود را با دیگران به اشتراک بگذارید.
به پلتفرم فروش توکن بپیوندید
در صورتی که توکن انتخابی برای عرضه اولیه از طریق صرافی‌های ارزهای دیجیتال مثل بایننس یا کوکوین به فروش می‌رسند، ابتدا باید به آن بپیوندید. این مرحله را با ایجاد یک حساب در صرافی آغاز کرده و مقدار مورد نظر را واریز کنید.
در صورتی که خرید توکن عرضه اولیه در صرافی‌هایی که فقط از ارزهای دیجیتال دیگر مانند بیت کوین پشتیبانی می‌کنند، امکان‌پذیر باشد، نیاز به تبدیل دارایی خواهد بود. این کار را با استفاده از پلتفرمی مانند لوکال بیت کوین انجام دهید. پس از تبدیل پول به رمزارز، کوینهای خود را به حساب صرافی فروشنده توکن عرضه اولیه انتقال دهید.
برای خرید توکن جدید، به پلتفرم معاملاتی صرافی مراجعه کنید و توکن مورد نظر خود را انتخاب کنید. سپس، با پیدا کردن جفت معاملاتی بین توکن جدید و رمزارز موجود در حسابتان، اقدام به خرید نمایید. توکنهای جدید به صورت فوری به حساب صرافی شما انتقال داده می‌شوند.
توکن‌ها را به کیف پول منتقل کنید
با توجه به اینکه صرافی‌های ارزهای دیجیتال اغلب شرایط آسانی جهت هک شدن دارند، به عنوان بسترهایی ناامن جهت نگهداری رمزارز شناخته می‌شوند.
برای حفظ امنیت توکنهای خریداری شده در عرضه اولیه، توصیه می‌شود فوراً پس از خرید، آن‌ها را به یک کیف پولی امن منتقل کنید. کیف پول‌ها به عنوان گزینه‌ای ایمن‌تر برای نگهداری دارایی‌های دیجیتال شما شناخته می‌شوند؛ چراکه صرفاً دارنده کلید خصوصی می‌تواند به آن دسترسی داشته باشد. اگر موفق شوید که توکنهای خود را در کیف پول‌هایی مانند کیف پول‌های سخت‌افزاری یا کیف پول‌های کاغذی ذخیره کنید، امنیت بیشتری خواهید داشت.
ریسک‌های احتمالی عرضه اولیه
بدون شک، عرضه اولیه کوین همراه با ریسک‌هایی میباشد. به عنوان مثال، خریداران توکن ممکن است با موارد زیر مواجه شوند:
1. عدم وجود حمایت قانونی و تضمین سودآوری.
2. عدم وجود شفافیت مربوط به پیشرفت و توسعه پروژه.
3. احتمال برخورد با پروژههای کلاهبرداری
جمع بندی
عرضه اولیه ارز دیجیتال به طور کلی دارای اهمیت بالایی میباشد و وظیفه ما، به عنوان کاربران این حوزه، انتخاب دقیق یک نوع عرضه اولیه مناسب است. قبل از مشارکت و سرمایه‌گذاری در یک نمونه از کوین، حتماً باید تمام جنبه‌های مرتبط با پروژه مورد نظر را با دقت مورد بررسی قرار دهیم. این نوع از سرمایه‌گذاری گرچه دارای ریسک بالایی میباشد؛ اما همچنان می‌تواند سود بالایی را به کاربران برساند. البته که توجه داشته باشید تمامی توکن‌هایی که در پروسه عرضه اولیه ارائه می‌شوند سودده نبوده و شما باید پیش از ورود به این حوزه، واقعیت ماجرا را بپذیرید.
