ارزهای دیجیتال غیرقابل ردیابی (Privacy Coin) چیست؟

سکه های غیرقابل ردیابی تکاملی در ارزهای دیجیتال معمولی (مانند بیت کوین) هستند. معاملات بیت کوین ناشناس هستند اما نه کاملا. ناشناس بودن در بیت کوین به این معنی است که مالک هر کیف پول ناشناس است، اما هر تراکنش بیت کوین، اتریوم و اکثر ارزهای دیجیتال مبتنی بر بلاک چین قابل مشاهده و رهگیری در دفترکل عمومی بلاک چین است. این یعنی که تمام تراکنش های هر کیف پول قابل مشاهده است. بنابراین، با دنبال روی آدرس، احتمال یافتن مالک کیف پول وجود دارد.

مانند بیت کوین، اکثر ارزهای دیجیتال غیرقابل رهگیری، تراکنش ها را روی یک دفترکل ثبت می‌کنند ، اما از ابزارهای مختلفی برای عدم افشای آدرس گیرنده و فرستنده یک تراکنش استفاده می‌کنند. در این کوین‌ها می‌توان از افشای آدرس کیف پول فرستنده و گیرنده جلوگیری کرد.

کاربرد ارزهای دیجیتال پیگیر گریز چیست؟

همانطور که توضیح داده شد، دفترهای کل عمومی شفاف هستند و دارایی های یک کیف پول مشخص است. در بسیاری از موارد، این یک مشکل نیست و به یک راه حل نیاز ندارد. به عنوان مثال در بیت کوین که هدف آن تبدیل شدن به یک سیستم جهانی پرداخت است، تراکنش های شفاف اهمیت زیادی دارند. اما ممکن است برای یک سری از فرایندها کاربران نیاز به حریم خصوصی کامل در تراکنش‌ها داشته باشند. برای مثال، برخی شرکت‌ها ممکن است ترجیح دهند تا در ارتباط با تولیدکنندگان و تامین کنندگان تراکنش های خصوصی داشته باشند.

در این مقاله سه ارز دیجیتال

مونرو (Monero)

مونرو با هدف یک ارز خصوصی سازی شده و غیرقابل ردیابی طراحی شده است. در مونرو، آدرس‌ها (برای هر دو فرستنده و گیرنده) در دفترکل به صورت امن و خصوصی ذخیره می‌شود و این یعنی مبالغ موجود در هر کیف پول برای عموم قابل مشاهده نیست. مونرو حریم خصوصی تراکنش را با استفاده از روشی به نام Ring Confidential Transactions تامین می‌کند که تکاملی از پروتکل Ring Signatures است. با مخفی بودن آدرس‌ها و مبالغ بلاک‌چین مونرو، افراد می‌توانند دارایی خود را پنهان کنند.

Ring Confidential Transactions یا RingCT : بلاک‌ چین مونرو با سه روش از حریم خصوصی محافظت می‌کند. رینگ سگنیچرها (Ring Signatures) می‌توانند فرستنده را مخفی کنند، آدرس‌های ویژه مونرو امکان مخفی کردن آدرس های گیرنده را فراهم می‌کنند. و RingCT مبلغ تراکنش را مخفی می کند. این امکانات مونرو را به بلاک‌چینی غیرشفاف تبدیل می‌کند. مونرو حریم خصوصی را فراهم می‌کند اما کاربران می‌توانند روش شفاف را هم انتخاب کنند.

دش (Dash)

دش ارز دیجیتالی بر اساس سیستم اثبات کار است که دارای دو نوع نود است; مسترنودها (Masternodes) و ماینرها.

مسترنودها قابلیت ارسال فوری و ارسال خصوصی مبالغ را فراهم می‌آورند. در «ارسال فوری» مسترنودها می‌توانند در ثانیه ای برای ارسال تراکنشی در توافق شرکت کنند. برای “ارسال خصوصی” هم از پروتکل CoinJoin برای مخفی سازی فرستنده و گیرنده تراکنش استفاده می‌شود. از آنجا که شبکه مبتنی بر اثبات کار است، به منظور حفظ امنیت بلاک چین دش، نودهای استخراجی هم هش ها را محاسبه می‌کنند. پاداش های بلاک بین سه گروه تقسیم می‌شود: ۴۵٪ برای ماینرها، ۴۵٪ برای مسترنودها، و ۱۰٪ خزانه شبکه. دش برای ارسال تراکنش های خصوصی به مسترنودها متکی است اما این نوع تراکنش نوعی آپشن محسوب می‌شود و به صورت پیش‌فرض روی شبکه فعال نیست. تراکنش ها و معاملات بر روی بلاک چین نمایش داده می‌شوند اما امکان مخفی سازی نیز وجود دارد. الگوریتم CoinJoin راهی برای ناشناس سازی تراکنش ها است.

زی‌کش (Zcash)

پرداخت های Zcash در یک بلاک چین عمومی ثبت می‌شوند، اما کاربران می‌توانند از ویژگی ناشناس این شبکه برای پوشش آدرس فرستنده، گیرنده و همچنین مبالغ معاملات استفاده کنند. در زی‌کش معاملات می‌توانند با آدرس های نوع t، مانند بیت کوین شفاف باشند و یا با استفاده از الگویتم zk-SNARK؛ و با آدرس هایی به نام آدرس های z، امکان مخفی سازی جزئیات تراکنش برای عموم وجود دارد. در این الگوریتم ماینرها بدون اطلاع از فرستنده و گیرنده تراکنش ها را بررسی می‌کنند.

نتیجه

از قابلیت تراکنش‌های ناشناس برای موارد مجرمانه هم استفاده می‌شود. پیگیری جرائم در ارزهای دیجیتال مخفی ساز در مقایسه با ارزهای دیجیتال شفاف مانند بیت کوین و اتریوم سخت تر است اما قطعا جرائم این ارزها هم قابل پیگیری هستند. فناوری غیرمتمرکز بلاک چین در ابتدای راه است و بلا شک شاهد تکامل در حریم خصوصی ارزهای دیجیتال خواهیم بود.

جلوگیری از جرائم با ارزهای ناشناس ساز تراکنش، یکی از جنبه های مهمی است که توسعه دهندگان باید در نظر بگیرند.  طی بحثی که در انجمن بیت کوین تاک صورت گرفته بود، کاربران معتقدند حتی اگر از این ارزها برای جرم استفاده شود، باز هم حق کاربران است تا مالک حریم خصوصی خودشان باشند.