اصطلاح رمزارز در زمینه معاملات کریپتوکارنسی‌ها از جمله واژه‌هایی است که بین معامله‌گران شایع است. اگر از اکثر افراد فعال در عرصه کریپتوپولیس سوال کنید که رمزارز چیست، ممکن است جواب دقیقی ارائه ندهند. رمزارزها به ارزهایی اشاره دارند که از رمزنگاری برای امنیت استفاده می‌کنند، که این ویژگی به آنها امکان مقاومت در برابر هک و تقلب را می‌دهد.
در کنار این اصطلاح، اصطلاح دیگری به نام ارز دیجیتال وجود دارد که ممکن است باعث سردرگمی کاربران شود. این دو اصطلاح از نظر واژگانی ممکن است به یکدیگر شبیه باشند، اما واقعیت این است که تفاوت‌های مهمی دارند. برای درک بهتر این تفاوت‌ها و تعریف دقیق رمزارز و ارز دیجیتال، با ما همراه شوید.
رمز ارز چیست؟
رمزارز یا کریپتوکارنسی، نوعی ارز رمزگذاری شده است که برخوردار از امنیت فراوان می‌باشد. این ارزها اکثراً به صورت غیرمتمرکز و با تکنولوژی بلاکچین ایجاد می‌شوند. به لطف این ویژگی‌ها، تقلب یا نفوذ به ارزهای رمزگذاری شده تقریباً غیرممکن است.
رمزارزها تحت کنترل هیچ بانک یا مرجعی قرار نمی‌گیرند و از تداخل یا دستکاری دولت‌ها در امان هستند. ارزهای رمزگذاری شده به نحوی طراحی و کدگذاری می‌شوند که فرآیند انتقال آنها کاملاً ساده و سریع است. به عبارت دیگر، رمزارزها بی‌شکلی فیزیکی ندارند و به صورت دیجیتال در کامپیوترها مشخص می‌شوند. این امکان را فراهم می‌کند که دارایی‌های خود را بدون نیاز به دخالت افراد دیگر به راحتی مدیریت کنید.
رمز ارز چگونه ایجاد شد؟
رمزارزها به منظور انجام تراکنش‌های امن و بی‌ردیابی تولید می‌شوند. این ارزها هیچ نهاد نظارتی ندارند و از یک سیستم غیرمتمرکز برای ثبت تراکنش‌ها و ایجاد واحدهای جدید استفاده می‌کنند. چرخه تولید رمزارز چگونه است؟ در واقع، کریپتوکارنسی‌ها از فناوری بلاکچین بهره می‌برند و توسط فرآیندی به نام “ماینینگ” تولید می‌شوند.
ماینینگ یک فرآیند است که در آن داده‌های کامپیوتری برای تولید ارزهای مختلف استفاده می‌شوند. بیت کوین و اتریوم به عنوان دو ارز معروف و شناخته شده به این روش تولید می‌شوند، اما ارزهای دیگری نیز وجود دارند که به همین روش ایجاد می‌شوند. پس از انقلابی اقتصادی، بیت‌کوین به عنوان اولین رمزارز جهان در سال ۲۰۰۸ توسط یک شخص یا گروه ناشناس به نام ساتوشی ناکاموتو معرفی شد، و این مسئله یک انقلاب اقتصادی بود.
کاربردهای رمزارز چیست؟
رمزارزها اغلب به عنوان یک سرمایه‌گذاری پر ریسک مورد نگرانی اغلب افراد قرار می‌گیرند. اما در واقعیت، رمزارزها دارای ویژگی‌های منحصر به فردی هستند و در موارد گوناگون مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این بخش، مهمترین کاربردهای رمزارزها را معرفی می‌کنیم. اگر با کاربرد رمزارزها آشنا شوید، دیدگاه شما نسبت به آنها تغییر خواهد کرد.
- انتقال سرمایه با کارمزد کم و سرعت بالا: یکی از کاربردهای بارز رمزارزها، کاهش هزینه‌های انتقال سرمایه با سرعت بالا است. این ارزها به شما امکان می‌دهند که بدون محدودیت و با سرعت بی‌نظیر مبالغ مورد نیاز را منتقل کنید.
- جلوگیری از هک و مسدود شدن حساب: حساب‌های بانکی و شخصی ممکن است به دلیل مسائل حقوقی یا مشکلات دیگر مسدود شوند. رمزارزها این مسئله را رفع کرده‌اند زیرا مستقل از هر بانک یا نهاد دیگری عمل می‌کنند و کاملاً رمزنگاری شده‌اند.
- پرداخت هزینه‌های مختلف: رمزارزها را می‌توان برای پرداخت خدمات و کالاها، از جمله رستوران‌ها، بلیط‌های هواپیما، اپلیکیشن‌ها و حتی طلا به کار برد. این ارزها امکان تبادل در انواع معاملات را فراهم می‌کنند.
- انجام مبادلات شخصی و خصوصی: رمزارزها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که توسط هیچ ارگان یا دولتی ردیابی نمی‌شوند. به همین دلیل می‌توانید از آنها برای معاملات شخصی و خصوصی خود استفاده کنید.
ارز دیجیتال چیست؟
پول دیجیتال یا ارز دیجیتال، یک نوع وسیله پرداخت الکترونیکی می‌باشد. این نوع پول، از لحاظ مفهومی شبیه به پول‌های معمولی مثل دلار یا یورو است، اما تفاوت آن در این است که فیزیکی نیست و قابل لمس نمی‌باشد. به عبارت دیگر، می‌توانید تراکنش‌های خود را با ارز دیجیتال انجام دهید بدون اینکه نیاز به اطلاعات فیزیکی داشته باشید.
ارز دیجیتال ارزش‌گذاری می‌شود بر اساس واحدهایی مانند یورو و دلار. این نوع پول به شما امکان می‌دهد تا معاملات انجام دهید یا پول را به حساب دیگران، معمولاً در یک کیف پول دیجیتال، انتقال دهید. تبادل ارز دیجیتال به صورت الکترونیکی انجام می‌شود، بنابراین شما می‌توانید از طریق تلفن همراه، کارت‌های اعتباری، یا خدمات صرافی آنلاین آنها را خریداری یا مبادله کنید. Visa/MasterCard و PayPal نمونه‌هایی از ارزهای دیجیتال هستند که مقداری معادل دلار، یورو، پوند و دیگر واحدهای پولی مشابه دارند.
توکن چیست؟
توکن (Token) به یک نوع ارز رمزپایه اطلاق می‌شود که به وجود آمدن یک تجربه یکتا در دنیای قراردادهای هوشمند را ممکن می‌سازد. پلتفرم‌های قرارداد هوشمند مانند اتریوم، به کاربران این امکان را می‌دهند که توکن‌ها را که از بلاکچین اصلی مشتق شده‌اند، ایجاد و مدیریت نمایند. این به اصطلاح به آن اجازه می‌دهد که توکن‌ها به وجود بیایند و مدیریت شوند بدون اینکه نیاز به ساخت و کدنویسی از ابتدا داشته باشید. این موضوع از مهمترین تفاوت‌ها بین کوین‌ها و توکن‌هاست.
به عنوان یک مثال، توکن تتر ERC20 یک نمونه از توکن‌هایی است که بر اساس بلاکچین اتریوم ایجاد شده است. استاندارد ERC20 یک پروتکل برای ساخت توکن در بلاکچین اتریوم است و یکی از ویژگی‌های برجسته توکن‌هایی که از این پروتکل استفاده می‌کنند، این است که می‌توانند با یکدیگر مبادله شوند. در ویدئوی زیر می توانید بیشتر با تتر آشنا شوید.
توکن چگونه ایجاد شد؟
توکن‌ها از طریق یک روش شناخته شده به نام عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO) به عنوان یک راه برای جمع‌آوری مالی از جمعیت عرضه می‌شوند. در این روش، یک رمزارز یا توکن جدید به عموم منتشر می‌شود، و افراد مختلف می‌توانند در آن شرکت کرده و توکن‌ها را دریافت کنند. این فرآیند به شیوه‌ای شبیه به عرضه اولیه سهام (IPO) در بازار سهام عمل می‌کند.
توکن چه کاربردی دارد؟
صنعت توکن در حال حاضر در مراحل نخستین توسعه و رشد خود قرار دارد و شناختن کاربردهای آن به چالش‌برانگیزی برخورد می‌کند. با این حال، با پیشرفت تکنولوژی بلاکچین، متعددی کاربردهای توکن‌ها به وجود آمده است. در ادامه به این کاربردها اشاره می‌کنیم:
- توکن‌ها به‌عنوان پاداش به شرکت‌کنندگان در شبکه‌ها یا پلتفرم‌ها اختصاص می‌یابند.
- توکن‌ها برای تضمین امنیت شبکه به‌کار می‌روند.
- توکن‌ها به‌عنوان وسیله‌ای برای انجام معاملات بین دو طرف در نظر گرفته می‌شوند.
- توکن‌ها به مالکیت دارایی‌های دیجیتال ارتباط دارند.
آلت کوین چیست؟
ارزهای دیجیتالی که پس از ظهور بیت‌کوین به بازار معرفی شدند، با نام آلت‌کوین شناخته می‌شوند. این اصطلاح به عبارت “ارز جایگزین” اشاره دارد و معمولا به ارزهای دیجیتالی اطلاق می‌شود که به عنوان جایگزین‌ها یا بهبودی برای بیت‌کوین طراحی شده‌اند. هدف اصلی از آلت‌کوین‌ها بهبود ویژگی‌ها و عیوب بیت‌کوین و گسترش ویژگی‌های مختلف ارزهای دیجیتال است.
اغلب آلت‌کوین‌ها نسخه‌های تغییر یافته از بیت‌کوین هستند که با تغییرات در کدهای منبع اصلی بیت‌کوین ایجاد می‌شوند. به این ترتیب، آلت‌کوین‌ها در اساس شبیه به بیت‌کوین هستند اما دارای ویژگی‌ها و خصوصیات منحصر به فردی هستند. با این حال، هر آلت‌کوین دارای بلاکچین مخصوص به خود است. ایجاد آلت‌کوین‌های جدید نیازمند اصلاح کدهای منبع باز است و این اصلاحات معمولا به دو صورت هارد فورک و سافت فورک انجام می‌شود. برخی از نمونه‌های آلت‌کوین‌ها که به عنوان نسخه‌های تغییر یافته از کدهای بیت‌کوین شناخته می‌شوند، شامل Namecoin، Peercoin، Litecoin، Dogecoin و Auroracoin می‌شوند.
مزایای آلت کوین چیست؟
اصلی‌ترین مزایای آلت کوین‌ها عبارت‌اند از:
- آلت‌کوین‌ها با تمرکز بر مواردی همچون کاهش هزینه‌های استخراج و افزایش سرعت تراکنش‌ها، به منظور برطرف کردن نقاط ضعف بیت‌کوین ایجاد شده‌اند.
- این ارزهای دیجیتال به عنوان جایگزین‌هایی برای بیت‌کوین عمل می‌کنند و در برخی موارد با بیت‌کوین رقابت جدی دارند.
- یکی از مزایای مهم آلت‌کوین‌ها، کاهش کارمزد تراکنش‌ها نسبت به بیت‌کوین است، که این موضوع به عنوان یک مزیت اساسی در نظر گرفته می‌شود.
تفاوت اصلی ارز دیجیتال و رمز ارز
رمزارز و ارز دیجیتال دو اصطلاح به نظر ممکن است مشابه به نظر آیند، اما واقعاً تفاوت‌های مهمی بین آنها وجود دارد. اشتباه در تفکیک این دو مفهوم می‌تواند منجر به سردرگمی شود. بعد از درک اینکه ارز دیجیتال و رمزارز چیستند، حالا زمان آن رسیده تا به بررسی تفاوت‌های آنها بپردازیم. به طور کلی، تمیزترین تفاوت‌ها بین رمزارز و ارز دیجیتال به این صورت است؛
تفاوت در رمز گذاری
یکی از اصلی‌ترین تفاوت‌های مهم بین رمزارز و ارز دیجیتال، مرتبط با سطح رمزگذاری آنها می‌باشد. ارزهای دیجیتال فاقد هر گونه سطح رمزگذاری هستند، در حالی که کریپتوکارنسی (رمزارزها) با امنیت فراوانی رمزگذاری شده‌اند. رمزارزها دارای یک سیستم صرافی یا بلاکچین کاملاً امن و رمزگذاری شده‌اند، که به کاربران اجازه می‌دهند تا دارایی‌های خود را در برابر تهدیدات سایبری و حملات هکرها محافظت نمایند.
در مقابل، ارزهای دیجیتال تنوع چشمگیری دارند و به منظور هدف‌های مختلف توسط افراد یا گروه‌های مختلف ایجاد می‌شوند. این واحدهای ارزی نسبت به رمزارزها از لحاظ امنیت و رمزگذاری محدودتری برخوردار هستند. به همین دلیل، احتمال دستبرد توسط سازندگان غیرصادق یا حملات هکرها به ارزهای دیجیتال بیشتر است.
در مورد شفافیت اطلاعات نیز تفاوت‌هایی بین این دو واحد پولی وجود دارد.
تفاوت در میزان شفافیت
یکی از تمام تفاوت‌های اساسی بین رمزارز و ارز دیجیتال مربوط به درجه شفافیت اطلاعات آنها است. در واقع، شفافیت اطلاعات در مورد ارزهای دیجیتال به مراتب محدودتر است. زمانی که شما یک تراکنش ارز دیجیتال انجام می‌دهید، تنها اطلاعات معمولی مانند میزان تراکنش، زمان انجام آن و اطلاعات مشابه در دسترس قرار می‌گیرد.
اما در مورد کریپتوکارنسی، موقعیت کاملاً متفاوت است. به این معنا که هنگامی که شما یک تراکنش انجام می‌دهید، تمام اطلاعات درباره تاریخچه تراکنش‌های قبلی، نوع معاملات، و موارد مشابه به طور علنی در دسترس است. در واقع، تنها اطلاعاتی که محرمانه باقی می‌ماند، اطلاعات شخصی و مشخصات فرد دارای کریپتوکارنسی می‌باشد و هیچ کس نمی‌تواند به آنها دسترسی داشته باشد.
تفاوت در هزینه معاملات
هر بار که ارز دیجیتالی را از کیف پول خود برداشت یا به آن واریز می‌کنید، ممکن است مقدار قابل توجهی به عنوان هزینه تراکنش از شما کسر شود. اما این موضوع در مورد رمزارزها صادق نمی‌باشد. کریپتوکارنسی باعث کاهش چشمگیر هزینه‌های مرتبط با تراکنش می‌شود و شما می‌توانید بدون از دست دادن سرمایه خود، انواع معاملات آنلاین را انجام دهید.
تفاوت در قیمت
یکی از تمام تفاوت‌های مهم بین رمزارز و ارز دیجیتال مرتبط با وضعیت قیمت آنها است. در مورد قیمت ارزهای دیجیتال، نرخ آنها به صورت یکنواخت در سراسر جهان تعیین می‌شود و این به شما امکان معامله‌ی آسان با آنها را می‌دهد. اما در مورد رمزارزها، شما باید تحقیق کنید و پس از انجام بررسی‌های لازم معاملات خود را انجام دهید. این رمزارزها از طریق صرافی‌های مختلف عرضه می‌شوند و دارای نوسان‌های مختلف در نرخ قیمت هستند که نیازمند توجه و مدیریت دقیق تری هستند.
تفاوت در قانونی بودن
یکی از تفاوت‌های مهم میان رمزارزها و ارزهای دیجیتال، مرتبط با وضعیت قانونی آنهاست. ارزهای دیجیتال، به رغم شهرت گسترده‌ای که دارند، هنوز توسط بسیاری از کشورها به عنوان ارز قانونی تصویب نشده‌اند. این در حالی است که در بسیاری از کشورها، معامله رمزارزها تحت سیاست‌ها و قوانین مخصوصی انجام می‌شود که به افراد اجازه معامله در صرافی‌های مختلف را می‌دهند.
واضح است که ارز دیجیتال یک مفهوم گسترده‌تر است که انواع مختلفی از ارزها را شامل می‌شود. اما کریپتوکارنسی یا رمزارز، نوع خاصی از ارز دیجیتال است که از رمزنگاری و کدگذاری برای افزایش امنیت شبکه و تراکنش‌ها استفاده می‌کند.
تفاوت توکن و آلت کوین چیست؟
تفاوت‌های مهمی بین آلت‌کوین‌ها و توکن‌ها وجود دارد. این تفاوت‌ها اغلب از ساختارهای مختلفی که این دو نوع ارز دیجیتال دارند، نشات می‌گیرند. آلت‌کوین‌ها به عنوان ارزهای دیجیتال مستقل و مجزا از بلاکچین‌های مخصوص خود عمل می‌کنند. اما توکن‌ها روی بلاکچین‌های موجود قبلی ایجاد می‌شوند.
فرآیند ایجاد آلت‌کوین‌ها معمولاً زمان‌برتر و پرهزینه‌تر از توکن‌ها است، چرا که هر آلت‌کوین باید بلاکچین مستقل خود را داشته باشد. به عبارت دیگر، این به معنای تخصیص منابع زیادی برای توسعه و حفاظت از بلاکچین اختصاصی است. از سوی دیگر، توکن‌ها که بدون بلاکچین خود ایجاد می‌شوند، سرعت بیشتری در ایجاد دارند و هزینه کمتری برای ساخت آنها مورد نیاز است.
این تفاوت‌ها به گونه‌ای هستند که تقریباً ۸۰ درصد از تمام ارزهای دیجیتال موجود در بازار توکن هستند. دلیل این امر به سادگی فرآیند ساخت توکن‌ها و دسترسی آسان به آنها برای افرادی است که با مفاهیم کامپیوتری و ارزهای دیجیتال آشنا هستند.
جمع بندی
مقاله موردنظر در مورد تفاوت‌های میان رمزارزها، ارزهای دیجیتال، توکن‌ها، و آلت‌کوین‌ها مطرح شده است. تفاوت‌های اصلی شامل فناوری‌های پایه، کاربردها، و ارزش‌های آنها می‌باشد. این تفاوت‌ها معمولاً بر اساس نحوه استفاده و مبادله‌شدن این دیجیتال ارزها متغیر می‌باشند و برای افراد و سازمان‌ها اهمیت دارند.
