عجیب ترین جنجال‌های اخیر در مورد بیت کوین و ارزهای دیجیتال

وقتی از چند استارت آپ بیت کوین در پنج سال پیش در هنگ کنگ دیدن کردم، آنها در مورد بزرگ ‌ترین چالش خود متفق القول بودند، و آن پیدا کردن بانکی است که به آنها اجازه دهد حسابی باز کنند.

ارزجو: مشکل این نبود که بانک‌های داخلی در مورد صنعت جدیدی که درک زیادی از آن نداشتند نگران بودند. مسئله این بود که بانک‌های ایالات متحده که بسیار پایبند به رعایت استانداردهای بانکی هستند، می خواستند که همکاران آنها در آن منطقه استاندارد های شناخت مشتری را در مورد صنعت بیت کوین کاملا رعایت کنند. از آنجا که بانک های هنگ کنگ نمی توانند بدون دلارهای نیویورک به کار خود ادامه دهند، بیشتر آنها از همکاری با این استارتاپ ها سر باز می زدند.

این موقعیت درسی بود که چطور دلار های آمریکا می تواند وضعیت مالی مؤسسات را تحت تأثیر قرار دهد و واشنگتن تعیین می کند که در اوضاع اقتصادی سراسر دنیا چه اتفاقاتی رخ دهد که در این مورد جلوگیری از نوآوری در حال روی دادن بود.

در سال ۲۰۱۹ و گزارش هایی در مورد مشکلات صرافی های ارزهای دیجیتال با یک نهاد مالی مشکوک پانامایی، نشان از این دارد که اوضاع فرق چندانی نکرده است.

عدم دسترسی به سیستم های پرداختی و اعتباری و مراحل پر ریسک صرافی های ارز های دیجیتال برای از بین بردن مشکلات به آن متوسل می شوند نیز به پاشنه آشیل در این راه تبدیل شده است.

با این حال با وجود هراس ‌های اولیه بازار که به وسیله دادستانی کل نیویورک ایجاد شده بود، صرافی بیت فینکس (Bitfinex) از صندوق سرمایه تتر (Tether) خود برای پوشاندن کمبود سرمایه ۸۵۰ میلیون دلاری خود به این امید استفاده کند که در انتهای این تونل نوری دیده شود.

بیایید نگاهی نیز بر دیگر پیشرفت ‌های بانکی بلاک چین و ارزهای دیجیتال داشته باشیم. برخی معتقد هستند که تکنولوژی ارز های دیجیتال و مدل های تجاری آن ها باعث ایجاد ترکیبی از حرص و ترس می شود که باعث می گردد بانک ها در مورد ارزهای دیجیتال موضع‌ گیری‌ های سازگارتری پیدا کنند.

بیت فینکس – تدر: یک مشکل بانکی

در حال حاضر نیز چالش های بانکی همچنان برای ارزهای دیجیتال باقی است. وضعیت بیت فینکس و تتر تأییدی بر این مدعا می باشد.

قابل اعتماد بودن بیت فینکس، مورد تردید بسیاری از افراد قرار دارد. اما مشخص است که اگر صرافی هنگ کنگی به درستی سیستم بانکداری را رعایت کرده بود، از ابتدا احتیاجی به وارد معامله شدن با کریپتو کپیتال ‏ به عنوان واسط پرداخت وجود نداشت. (بر اساس گزارش دادستانی کل نیویورک، بیت فینکس به دنبال جبران کردن ۸۵۰ میلیون دلار وام شرکت پانامایی بود که از ذخیره تتر خود برای جبران این مبلغ استفاده کرد)

به علاوه، اگر صرافی ‌هایی مانند بیت فینکس برای نقدینگی به حساب بانکی دسترسی داشتند، تتر تا این حد برای پاک ‌سازی بخش بزرگی از بازار بیت کوین به کار نمی‌آمد.

در سال ۲۰۱۵ مدت کوتاهی بعد از اینکه تتر با عنوان ریل کوین (RealCoin) در سال ۲۰۱۴ به بازار معرفی شد، با بیت فینکس رابطه نزدیکی ایجاد کرد. این صرافی خرید و فروش با توکن های تتر که هر کدام ۱ دلار ارزش داشتند، را آغاز کرد و نهایتاً از آنها برای برآورده کردن رفع کمبود موجودی در گردش که بانک ها آن را تأمین نمی کردند، استفاده کرد.

پس از آن که بیت فینکس رشد کرد و روابط همکاری با دیگر صرافی ها بر قرار نمود آنها نیز شروع به استفاده از توکن های تتر برای هدف مشابه کردند. صرافی ها به جای استفاده از سیستم‌ های پردردسر بانک ها، که برای تراکنش نیاز به ساپورت سازمانی خاصی دارند، شروع به استفاده از سیستم تبدیل ارز فیات به ارز دیجیتال کردند.

پس از مدتی این مدل، کارآمدی خود را از دست داد. توقف استفاده از آن نیز به همین علت بود.

برای اینکه یک تتر به اندازه یک دلار ارزش داشته باشد، باید سرمایه‌گذاران قانع می‌شدند که شرکت تولید کننده تدر، دارای میزان موجودی مالی معقولی در یک یا چندین بانک می باشد. بنابراین هنگامی که دغدغه ها در مورد ارتباطات بانکی بالا گرفت، اعتبار تتر کاهش پیدا کرد و قیمت آن در بازار افت کرد. این مسئله باعث فشار بر روی بیت فینکس و افزایش مشکلات آن با کریپتو کپیتال ‏ شد.

در مجموع می ‌توان گفت که اتحاد مشکل ‌زای بیت فینکس تتر در صورتی که بانک ها سرویس‌های بیت کوین ارائه می ‌دادند، به وجود نمی ‌آمد.

راه برون رفت

اگر تمام ماجرا این بود، حدس زدن نتیجه آن، شاید دشوار می شد. به هر حال، در صورت عدم وجود اعتبار کافی درباره نقدینگی و فراز و نشیب قیمت، این بحران جدید فقط وجهه بیت کوین را در نظر قانون گذاران بانکی به مقدار بیشتری زیر سؤال می برد.

ولی راهی برای برون رفت از این مشکل وجود دارد. این همان راهی است که بانک ها برای دستیابی به منابع مالی بیشتر بعد از دوره بحران مالی به کار می بردند. هنگامی که بودجه آنها به خاطر میزان سرمایه گذاری کمتر، محدوده ریسک و مقررات سخت ‌گیرانه کاهش یافته بود. محصولات دنیای ارز دیجیتال در صورتی که خود ارز دیجیتال نباشند می توانند چنین فرصتی را پیش رو قرار دهند.

یکی از این فرصت ها، توکن های امنیتی هستند که پس از آنکه مدتی را طی کرده و به اعتبار کافی رسیدند می توانند جذب سرمایه کنند و دست مدیران مالی را برای دسترسی بیشتر به سرمایه و سرمایه گذاری بازتر کنند. آنها سهولت و صحت استفاده از ابزاری قانونمند را ارائه می دهند که پشتوانه ارز های دنیای واقعی مانند سهام، اوراق قرضه یا املاکی دارد و با کمک سرمایه، بیمه متفرقه و مدیریت سرمایه، برای اجرای قراردادی هوشمند، به همکاری و آشتی تجاری، کمک به سزایی می ‌کنند.

عرضه توکن امنیتی یا STO مانند عرضه اولیه سکه توطئه ‌گرانه نیست. عرضه اولیه سکه عمدتاً هیچ‌ گونه پشتوانه مالی در دنیای واقعی ندارد ولی تنها کالایی موجود بر روی شبکه بلاک چین است که مدل مشوق خود را برای تحریک سرمایه‌گذاران، ارائه می ‌دهند. متخصصان ارزهای دیجیتال همچنین این مورد را بیان می ‌کنند که عرضه اولیه توکن ‌های امنیتی بستگی به طرف ثالث قابل اطمینانی دارد تا از لحاظ مالی و همچنین بر اساس قانون های دولتی از این توکن ها پشتیبانی نماید.

ولی اختصاصاً به علت اینکه این توکن‌ ها می توانند تائید قانون ‌گذاران و مؤسسات سنتی را به دست آورند، در وال استریت مورد توجه قرار گرفته اند. اخبار جدیدی که در مورد توکن های امنیتی بلاک چین اتریوم گزارش شده است نشان می دهد که علاقه بیشتری در این زمینه شکل گرفته است.

عرضه توکن های امنیتی ممکن است باعث شود که برخی از بانک های سرمایه گذاری مایل به همکاری شوند ولی هزینه برای بازاریابی توکن های امنیتی، مدیریت ریسک و بیمه می ‌تواند آنها را حداقل برای مدتی، مردد کند.

قیمت بیت کوین" width="850" height="500" />

قطعه گمشده

ولی برای رسیدن به مرحله عرضه توکن های امنیتی قطعه دیگری از پازل مورد نیاز است: توکن پرداختی.

به همین علت است که تعداد بانک هایی که سرویس‌های پشتیبانی خود را برای استیبل کوین های (stablecoin) سطح بالا و با پشتوانه قوی ارائه می دهند، افزایش یافته است. سرویس ‌هایی که به وسیله جمینی (Gemini) و پاکسوس (Paxos) ارائه شده اند و کنسرسیومی که توسط سیرکل (Cirle) و کوین ‌بیس (Coinbase) ایجاد شده‌اند، در حال حاضر، روابط بانکی عمیق تر و سازمان یافته تری نسبت به تتر دارند. (می ‌توان بانک هایی را دید که استیبل‌ کوین ها را به سکه های جی پی مورگان (J.P.Morgan) ترجیح می ‌دهند. چرا باید به تکنولوژی یک بانک رقیب پروبال دهند؟)

با این حال مسئله این است که از آنجایی که اکوسیستم استیبل‌ کوین ها ‏ در بانکداری، به طور عمیق تری پیش رفته است، می تواند بازار ثابت تری برای ارزهای بلاک چین مانند بیت کوین ایجاد نماید. صرافی ‌ها، منبع دیجیتال قابل اعتماد تری با پشتوانه ارز فیات در اختیار خواهند داشت.

نهایتاً احتیاجی به نگهداری سپرده ارز فیات مشتری وجود نخواهد داشت و به مشکلاتی مانند کوادریگا (QuadrigaCX) پایان داده خواهد شد. همه این مسائل به پیشرفت هر چه بیشتر ارزهای دیجیتال کمک خواهد کرد و استفاده روز افزون از آنها به عنوان جایگزین و رقیب سیستم های فیات افزایش خواهد یافت.

این مسئله باعث خواهد شد به این نتیجه برسیم که برای کسانی که به ارزهای دیجیتال اعتماد کامل دارند و منتظر هستند تا سیستم بانکداری متمرکز پایان پیدا کند و سیستم ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز فعال شود، این مسیر به وسیله کنار آمدن و همکاری با بانکداران و قانون گذاران دولتی امکان پذیر است.