شرکت آمازون در میدان مبارزه خودنمایی می کند، این شرکت به کارمندان خود پول می دهد تا مشاغل خود را رها کنند در حالی که شرکت اوبر برای نجات خود، تقلا می کند
ارزجو: بر اساس گزارش وال استریت ژورنال (Wall Street journal) شرکت آمازون (Amazon) اعلام کرده اگر کارکنانش پست شغلی فعلی خود را رها کرده و بر روی استارت آپ های حمل و نقل کار کنند، ماهانه حقوق ۱۰ هزار دلار به اضافه سه ماه پاداش اضافه به آنها می دهد. در عین حال، مدیر شرکت اوبر (Uber) نیز که به تازگی این کمپانی تاکسیرانی را با آمازون غول تجارت اینترنتی مقایسه کرده، همین طور که سهام جدید این شرکت در حال افت است، به دنبال توجیه برای این مسئله می باشد.
گسترش برنامه حمل و نقل آمازون به این کمپانی کمک می کند تا مدت زمان تحویل اجناس خود را کاهش داده و به یک روز برساند. کارمندان پتانسیل به دست آوردن سودی معادل سالانه ۳۰۰ هزار دلار را در صورتی که بتوانند وسایل حمل و نقل خود را به ۴۰ عدد برسانند، خواهند داشت.
با این حرکت، آمازون در حال ایجاد هزاران شغل، افزایش امکانات نقل و انتقال سفارشات، بهبود سرویس دهی به مشتریان و افزایش فروش می باشد. از جانب دیگر، اوبر نمی تواند چنین مدلی را برای پیشرفت تجارتش در اختیار بگیرد.
کنترل خسارت اوبر
دارا خسروشاهی مدیرعامل اوبر، پس از آنکه (IPO) این شرکت بزرگ صنعت تاکسیرانی با شکست مواجه شد کمپانی خود را در حالت کنترل خسارت قرار داده است. سهام اوبر پس از شکست خوردن IPO آن، سقوط کرد و این کاهش قیمت تا روز دوم نیز ادامه یافته است.
ولی خسروشاهی شجاعت خود را حفظ کرده و در ایمیلی به کارمندان خود گفت که فیس بوک و آمازون هم با چنین مشکلاتی مواجه بوده اند و سهام اوبر نیز به زودی می تواند افزایش پیدا کند.
ولی علاقه مدیر عامل شرکت اوبر نسبت به آمازون عمیق تر از این ایمیل است. در سپتامبر گذشته او گفته بود که میخواهد اوبر را به چیزی شبیه به شرکت آمازون در صنعت حمل و نقل تبدیل نماید.
ولی این آرزو پس از آنکه آمازون شروع به تشویق کارمندانش برای رها کردن مشاغلشان و شروع کار حمل و نقل کرد به نظر دست نیافتنی تر می آید.
چرا اوبر مانند آمازون نیست
آمازون از لحاظ قدرت کارمندی، شرکت بسیار بزرگ تری از اوبر است. آمازون بیش از ۶۳۰ هزار کارمند دارد در حالی که در اوبر حدود ۲۲ هزار نفر مشغول کار هستند.
بنابراین آمازون این قدرت مالی را دارد که به کارمندان خود بگوید میتوانند شغل اختصاصی خود را در زمینه نقل و انتقال داشته باشند. ولی اوبر نمی تواند به کارکنان خود بگوید که شغل خود را کنار بگذارند، اتومبیل مخصوص به خود را خریداری کنند و شروع به درآمدزایی نمایند. این به آن علت است که اوبر پایه کارمندی شبیه به آمازون ندارد و صنعت تاکسیرانی با مشاغلی مانند نقل و انتقال کالا قابل قیاس نیست.
برای مشاغل نقل و انتقال یک کارمند آمازون می تواند کامیون بخرد و چندین بسته و جعبه را با هم به مقصد های مختلف رساند. همانطور که خود شرکت آمازون اشاره کرده است یک کارمند می تواند مبلغی حدود ۳۰۰ هزار دلار در هر سال اگر بتواند چهل ون بخرد و ۱۵۰۰ دلار از هرکدام به دست آورد، سود کند.
ولی اوبر نمی تواند از مثال آمازون پیروی نماید زیرا باید به کارمندانش چیزی بیش از ده هزار دلار بدهد تا بتوانند اتومبیل خریده و شروع به رانندگی کنند. زیرا مدل اتومبیل هایی که در اوبر محبوبیت دارند، قیمتی بالای ۲۰ هزار دلار دارد و بر اساس مدل شان قیمت آن ها نیز افزایش پیدا می کند.
حتی اگر آنها بتوانند اتومبیل مخصوص به خود را به بخرند، باید ۸۳۳ ساعت یا ۳۴ روز کار کنند تا بتوانند ۷۵۰۰ دلار از هر ماشین سود ببرند، سهم هر راننده اوبر از کرایه تاکسی که دریافت می کند، ۹/۲۱ دلار در هر ساعت می باشد. همچنین استهلاک نیز مشکل دیگری در اوبر می باشد. طوری که محاسبه شده است رانندگان اوبر به طور عمده حدود ۱۷ ساعت در هر هفته و به طور متوسط سه ماه کار می کنند.
بنابر این اگر یک کارمند اوبر بخواهد راننده استخدام کند، مدت بیشتری طول می کشد تا بتواند همان سود را پس از پرداخت مینیموم دستمزد، هزینه وسایل مورد نیاز برای اتومبیل و وقت های تلف شده در صورتی که راننده از کار خود استعفا دهد، به دست بیاورد.
بنابراین برای کسی که به دنبال انجام شغل اوبر می باشد، صبر و پایداری در مسائل اقتصادی از بزرگ ترین چالش هایی هستند که در این بازار با آنها مواجه می شود. به همین علت است که اوبر هیچ گاه نمی تواند مانند آمازون باشد. خسروشاهی باید چنین ادعاهایی را به منظور افزایش سهام شرکت خود کنار بگذارد و به جای آن بیشتر بر روی نجات شرکت از تهدیدهای واقعی تمرکز نماید.
