مطلبی که در ادامه می‌خوانید نوشته وینسنت لانی یکی از کارشناسان بانک جهانی در واشنگتن است.
توجه رسانه‌های بزرگ، فقط روی ارزهای دیجیتال و به خصوص قیمت بیت کوین
فرایند عملیاتی بانک‌های بزرگ به میزان زیادی در حال تغییر است.
بیش از ۱۵۰۰ ارز دیجیتال
این روزها بدست آوردن سرمایه از طریق عرضه اولیه سکه (ICO)
به لطف استاندارد (ERC20) که از بلاک چین اتریوم استفاده می‌کند هر کسی می‌تواند بدون ساختن ساختار یک بلاک چین از صفر، اقدام به عرضه توکن‌ها با قیمت پایین بکند.
واضح است که می‌توان برای توکن‌سازی از بسترهای پیشرفته‌تری به جز اتریوم هم استفاده کرد اما در حال حاضر اتریوم مالک ۸۰ درصد بازار است. از ۵۸۰ توکنی که وجود دارد ۴۷۵ توکن روی بلاک چین اتریوم ساخته شده‌اند.
نبوغ این بستر در آن است که فرایند بدست آوردن سرمایه را خیلی آسان کرده است: تنها کاری که باید انجام بدهید ایجاد یک قرارداد هوشمند برای عرضه اولیه سکه است. هر بار که توکن‌های اتریوم به آدرس قرارداد هوشمند فرستاده می‌شوند قرارداد هوشمند نیز توکن‌های جدیدی را ایجاد می‌کند و به صورت خودکار برای فرستنده ارسال می‌کند. وال استریت باید وحشت کرده باشد چرا که اتریوم فرایند سرمایه‌گذاری بانک‌ها را تبدیل به رویه‌ای کهنه کرده است.
فرایند به صف کردن سرمایه‌گذارها برای خرید اوراق بهادار به صورت تاریخی برای وال استریت بسیار سودآور بوده است و بانک‌های سرمایه‌گذاری نیز در این میان نقش واسطه را بین شرکت‌ها یا دولت‌ها و سرمایه‌گذارها بازی می‌کردند. با ورود بستری مثل اتریوم می‌تواند آنها را دور زد.
بانک‌ها هنوز متوجه خطر واقعی نشده‌اند اما صندوق‌های سرمایه‌گذاری این خطر را دیده‌اند. حالا آنها هستند که در صف خرید عرضه اولیه سکه قرار دارند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری باید خود را تطبیق بدهند یا اینکه به تاریخ خواهند پیوست و وال استریت نیز در همین صف قرار دارد.
فراتر از اوبری کردن اقتصاد
من قبلا در مورد اوبری شدن وال استریت صحبت کرده بودم اما بعدا متوجه شدم که اوبر (Uber) همان کاری را می‌کند که بانک‌ها انجام می‌دهند و آن متصل کردن عرضه (سرمایه) و تقاضا (سرمایه‌گذارها) با یکدیگر است و در این میان نیز پول هنگفتی به جیب می‌زنند. اوبر بخشی را که برای سال‌ها رشد نکرده بود تغییر داد و آن نیز بهینه کردن فرایند اتصال بین عرضه و تقاضا بود. بانک‌ها همین الان هم در حال اتصال عرضه و تقاضا هستند اما با وجود فناوری بلاک چین، دیگر به وجود آنها نیازی نیست حداقل نه به شکلی که الان در حال فعالیت هستند.
اتریوم چطور می‌تواند بازار اوراق بهادار را تغییر بدهد؟
اجازه بدهید نگاهی به یکی از سودآورترین بازارهای وال استریت بیندازیم: صادر کردن اوراق بهادار شرکتی. سال گذشته شرکت‌ها در سراسر دنیا بیش از ۳٫۵ تریلیون دلار اوراق بهادار منتشر کردند. روشی که الان استفاده می‌شود به این صورت است:
شرکت به بانک سرمایه‌گذاری می‌گوید که قصد دارد تا اوراق بهادار برای صندوق بازنشستگی و مدیریت دارایی‌هایش منتشر کند. بانک‌های سرمایه‌گذاری این بازار را کنترل می‌کنند چرا که دسترسی به مدیران این سرمایه‌ها دارند. اما با ظهور موفق عرضه اولیه سکه (ICO) شما دیگر نیازی به چنین واسطه‌ای ندارید و شرکت‌ها می‌توانند از طریق اوراق بهادار هوشمند به صورت مستقیم به سرمایه‌گذارها دسترسی داشته باشند. در عمل چطور این اتفاق رخ می‌دهد؟
صدور
۱. شرکت A روی بلاک چین اتریوم، قرارداد هوشمند ایجاد می‌کند که مشخص می‌کند که اوراق بهادار چطور کار می‌کنند. (مثلا: پرداخت هزینه اوراق هر ۶ ماه یکبار و بازپرداخت سرمایه در سررسید).
۲. سرمایه‌گذارها که می‌خواهند در ارائه اولیه اوراق (IBO) شرکت کنند اتر را به آدرس قرارداد هوشمند ارسال می‌کنند و کمترین میزان سودی که می‌خواهند دریافت کنند را مشخص می‌کنند.
۳. وقتی (IBO) به پایان رسید قرارداد هوشمند به صورت خودکار، سرمایه‌گذارهایی که حاضر به پذیرش کمترین میزان سود هستند را اولویت بندی می‌کنند. سرمایه‌گذار نهایی باید درخواست خود را برای اوراق، نهایی کند.
۴. به سرمایه‌گذارهایی که درخواست خود را نهایی نکرده بودند به طور خودکار اتری که پرداخت کرده بودند، باز می‌گردد.
سرویس‌های پرداخت بدهی
۱. هر ۶ ماه یکبار، سرمایه‌گذار سود خود را از طریق قرارداد هوشمند دریافت می‌کند.
اگر شرکت A نخواهد که ریسک افزایش قیمت اتریوم را بپذیرد (چرا که این اتفاق رخ می‌دهد)، پرداخت می‌تواند از طریق اتر رخ دهد اما به وسیله صرافی‌ها می‌توان آن را به ارزهای رایج تبدیل کرد. قبل از پرداخت سود اوراق، قرارداد هوشمند نرخ تبدیل اتر به ارزهای رایج را از طریق فراهم کنندگان اطلاعات مالی دریافت می‌کند و میزان دقیق اتر را درست مثل اوراق معمولی به سرمایه‌گذار پرداخت می‌کند.
البته می‌تواند عمل پرداخت سود یا پرداخت سرمایه را به طور مستقیم از طریق توکن‌های با پشتوانه ارز رایج و موسسات مالی معتبر نیز انجام داد.
۲. در زمان سررسید اوراق، قرارداد هوشمند می‌تواند میزان سود و اصل سرمایه را پرداخت کند.
به چند نفر انسان برای انجام این فرایند‌ها نیاز است؟
صفر.
تنها کاری که باید انجام شود نوشتن قرارداد هوشمند است. اما درست مثل استاندارد (ERC20) می‌توان انتظار داشت که قراردادهای هوشمند اوراق بهادار نیز به صورت یک استاندارد در بیاید. یک قرارداد هوشمند اوراق بررسی شده می‌تواند ریسک باگ‌های نرم افزاری قرارداد هوشمند را کاهش دهد.
پتانسیل زیادی برای قراردادهای هوشمند وجود دارد
راه و روش کنونی بازار اوراق بهادار اجازه نمی‌دهد سرمایه‌گذارهای بیشتری وارد بازار شوند. خرید یک برگ ورقه بهادار، اغلب نیازمند ۵۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰۰ دلار پول است. به همین دلیل، سرمایه‌گذارها چاره‌ای به جز خرید اوراق صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و صندوق قابل معامله در بورس (ETF) ندارند که شامل مجموعه‌ای از اوراق هستند. اما قراردادهای هوشمند به هر سرمایه‌گذار حتی با ۱۰ دلار هم اجازه سرمایه‌گذاری می‌دهد.
شرکت‌های کوچک و بزرگ می‌توانند به گزینه‌های جدیدی برای تامین مالی دسترسی داشته باشند که بانک‌ها نمی‌توانند به آنها ارائه کنند و صادر شدن اوراق کوچک بهادار نیز ممکن شده است و همه اینها با هزینه‌های نزدیک به صفر قابل انجام است. عرضه اولیه سکه فقط شروع این ماجرا است و تغییر واقعی بازارهای مالی هنوز در پیش است.
