چند روش برای سرمایه گذاری جایگزین به جای سرمایه در قالب ICO

ICO ها متعلق به گذشته هستند!

وضعیت حال حاضر ICO ها همانند زمانی است که یک جنبش یا سبک جدید موسیقی مانند punk، nu-metal و emo شکل می گیرد؛ در این زمان، گروه های عجیب و غریب برای تبدیل شدن به بخشی از ژانر جدید تلاش می کنند یا سعی می کنند به طور کامل از آن دور بمانند. امروزه اکثر افراد با ICO ها آشنایی دارند با این وجود، بیشتر آنها در تلاشند تا از آنها فرار کنند. بیشتر افراد برای نزدیکی دوباره به ICO ها دنبال انگیزه های جدیدی می گردند.

برای اجتناب از اختلافات و انشعابات قانونی از نام های دیگر در این حوزه استفاده می شود. برخی تلاش می کنند تا نام ICO را به طور کامل از بین ببرند. چرا که در نهایت، هیچ کس نمی خواهد با ماهیت کلاهبردارانه ICO ها در ارتباط باشد. همچنین جمعیت دیگری نیز وجود دارند که از نام های جایگزین برای ارائه یک راه حقیقی به مردم استفاده کرده و تلاش می کنند تا سرمایه مورد نیاز برای ICO خود را جمع آوری نمایند. در ادامه شش جایگزین مطرح برای ICO مورد بررسی قرار می گیرند.

عرضه توکن های اوراق بهادار

برای کسانی که خارج از ایالات متحده قرار دارند، STO ها در طبقه بندی های مختلفی مانند Reg D (فقط برای سرمایه گذاری های سازمانی) و Reg S (برای عرضه توکن

Reg A+ بهترین نوع عرضه توکن های اوراق بهادار است که امکان مشارکت سرمایه گذاران بزرگ خرده فروشی را فراهم می نماید. کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده از استاندارد های سختگیرانه ای برای قرار دادن یک شرکت در طبقه A+ استفاده می کند. تعدادی از پروژه ها شامل Gab.ai و Knowbella منتظر قرارگیری در طبقه Reg A+ هستند ولی مجوز های کمیسیون بورس و اوراق بهادار هنوز صادر نشده است. همچنین Dexfreight برای قرارگیری در این طبقه برنامه ریزی کرده است.

عرضه اولیه سکه تعاملی (IICO)

عرضه اولیه سکه تعاملی (Interactive Initial Coin Offering) یا IICO در مقاله ای توسط Vitalik Buterin به عنوان مدلی عادلانه تر برای ICO معرفی شد. IICO برای نوعی از ترس از دست دادن (Fear Of Missing Out-FOMO) و نبرد های Gas طراحی شده است که می تواند منجر به مالکیت تمام توکن ها از جانب نهنگ ها و کاهش شانس خرید و سرمایه گذاری دیگران شود. برای مثال در فروش جمع Fantom که اخیراً انجام شده است یک سرمایه گذار فقط برای اطمینان از قرار گیری تراکنش های آنها در جلوی صف، ۵۸۰ هزار gwei معادل ۲۴۰ هزار دلار هزینه کرد.

پروتکل عادلانه غیر متمرکز Kleros اولین پروژه برای آزمایش عرضه اولیه سکه تعاملی لقب گرفت. مشارکت کنندگان می توانند ماکسیمم Cap را مشخص کنند؛ اگر مجموع افزایش از آن عبور کند اترِ هزینه شده به سرمایه گذار برگردانده می شود. این موضوع کمک می کند تا همه کاربران شانس خرید توکن به قیمت منصفانه مد نظر خود را داشته باشند یا حداقل این نظریه است که روش پروتکل عادلانه غیر متمرکز به دنبال آن است.

Initial Supply Auction

روش Initial Supply Auction از حراج قیمتی کاهشی استفاده می کند و شروع قیمت به صورت عمدی نسبتاً بالا در نظر گرفته می شود و پس از آن تا زمانی که حراج باز شود رفته رفته کاهش پیدا می کند تا به کف قیمتی تعیین شده برسد. در این روش قیمت متوسط وجود ندارد. پروژه Metronome (MET) از این روش برای ارائه توکن های خود استفاده کرده است. خریداران بلافاصله بعد از خرید می توانند Metronome خود را به قیمت خریداری شده دریافت کنند. خریداران باید تنها زمانی برای خرید اقدام کنند که احساس می کنند قیمت MET عادلانه تر است.

تلاش های متعددی برای اطمینان از وجود فرصت های برابر برای همه افراد در فروش جمعی شامل IICO در Initial Supply Auction و انواعی از حراج هلندی (Dutch auction) انجام شده است.

در حراج هلندی پیشنهادات برنده تا زمان پایان فروش اعلام نمی شوند. ریسک مربوط به این روش ها به جای روندی دموکراتیک تر به عنوان مکانیسمی برای تقویت منابع مالی پروژه درک شده است.

توافق ساده برای توکن های آینده (SAFT)

توافق ساده برای توکن های آینده (Simple Agreement for Future Tokens) یا SAFT برای غلبه بر ریسک های معمول مرتبط با ICO ها و توکن های فروخته شده برای پروژه ارائه شده است. توکن های در حال توسعه می توانند به عنوان اوراق بهادار دسته بندی شوند. برای اجتناب از این کار، سرمایه گذاران با آگاهی از دریافت توکن های پس از عملیاتی شدن شبکه و مفید بودن توکن های دریافتی، به سرمایه گذاری در آن اقدام می کنند.

به این ترتیب، پروژه سرمایه مورد نیاز برای شروع را دریافت می کند و سرمایه گذاران می توانند در آینده با رشد پلتفرم برای فروش توکن های خود به عموم مردم اقدام کنند. همچنین این روش به افراد کمک می کند تا از سرمایه گذاری در توکن های بی استفاده اجتناب نمایند.

Airdrop

اکثر ICO ها در حال حاضر بخشی از توکن های خود را به یک Airdrop اختصاص می دهند تا یک جامعه توزیع شده را پیرامون خود جمع آوری کنند. این کار با هدف تبدیل این افراد به کاربران بالقوه پلتفرم جدید انجام می شود.

این رویکرد با عنوان Airdrop ارز های رمزنگاری شده نیز رایج است و برای نمایش چیزی به کار می رود که به صورت رایگان از جانب شرکت ها در میان جامعه کاربری پخش می شود. Airdrop ها اکثراً برای توزیع تعداد محدودی توکن رایگان در بین سرمایه گذار ها و افراد متقاضی مشارکت به کار می رود.

توزیع ۵ درصد از توکن ها از طریق Airdrop عملی استاندارد محسوب می شود اما یک رویکرد جسورانه تر نیز در این زمینه وجود دارد؛

در این رویکرد اکثر توکن های مربوط به پروژه جدید در میان کاربران توزیع می شود و بخش اندکی از آن به عنوان رزرو، نزد تیم توسعه دهنده نگهداری می شود. در این روش انتظار می رود جامعه کاربران با شروع تریدینگ نسبت به ارزش گذاری توکن های موجود اقدام نماید. تیم توسعه دهنده از توکن های نگهداری شده برای تریدینگ استفاده می کند. این روش توسط Everipedia مورد آزمایش قرار گرفت و رویکرد غالب در اکثر پروژه های مبتنی بر EOS است.

No ICO

آخرین جایگزین برای عرضه اولیه سکه این است که هیچ کدام از انواع ICO وجود نداشته باشند. این موضوع در عصر ارزش گذاری چند میلیون دلاری برای پروژه های مرتبط با ارز های رمزنگاری شده کمی عجیب به نظر می رسد ولی این روش در مورد تعدادی از بزرگ ترین ارز ها بکار گرفته شده است و در واقع راه بسیار مناسبی برای همراستا سازی مشوق های مربوط به شرکت کنندگان پروژه می باشد.

این روش کاملاً قابل اعتماد است و اعتماد به نفس بسیار زیادی در تیم شروع کننده شرکت ایجاد می کند. توکن

توجه

دیدگاه هایی که در این مقاله ارائه شده اند، متعلق به نویسنده می باشند و لزوماً مربوط به ارزجو نمی باشد و نباید به آن نسبت داده شود.