با نزدیک شدن زمان برگزاری انتخابات میان‌دوره‌ای در آمریکا، اخبار مرتبط با دستکاری انتخابات بار دیگر سروصدا به پا کرده‌اند. به نظر می‌رسد که بلاک چین یکی از گزینه‌های جذاب برای این موضوع باشد که در ادامه به بررسی این مورد انتخابات می‌پردازیم.
ارزجو : این انتخابات از آن جهت حائز اهمیت است که قرار است ۳۳ سناتور و ۳۶ فرماندار ایالتی در جریان آن در پاییز سال جاری انتخاب شوند. پیامد انتخابات اهمیت فراوانی دارد، زیرا نه تنها آینده دولت ترامپ را شکل می‌دهد، بلکه همچنین چشم‌انداز سیاسی آمریکا را طی سالیان آینده ترسیم می‌کند.
با این حال، موضوع بسیار مهم‌تر از کنترل سیاسی بر مجلس نمایندگان و مجلس سناست. در اینجا شالوده و اساس روند دموکراتیک ما مطرح است. توانایی ما جهت کسب اطمینان از صحت سیستم رأی‌دهی خویش در درجه اولاً قرار دارد. انتخابات باید شفاف باشد و تضمین دهد که فرآیند و فناوری مورد استفاده در این زمینه نتایج قطعی و مسلم به همراه می‌آورند.
اگر از فناوری در راستای مقابله با دستکاری در انتخابات بهره نگیریم، ادعاها درباره تقلب و اعمال نفوذ از بیرون حتی در دموکراسی‌های پیشرفته نیز رو به افزایش خواهند گذاشت. ما نیازمند پلتفرمی هستیم که ثبت‌نام و تعیین هویت صحیح رأی‌دهندگان را تضمین کند و فرآیند شمارش آرا را سهولت بخشد ــ و در عین حال در رابطه با نتایج شفافیت به وجود بیاورد.
مشکل به فناوری مربوط نمی‌شود
این مشکل بیشتر شکل سیاسی به خود گرفته تا آنکه به فناوری مربوط باشد.
امروزه، اکثر ماها با اینترنت زندگی می‌کنیم. ما کارهای بانکی خود را از طریق اپلیکیشن‌های موبایلی انجام می‌دهیم، از طریق کیف پول دیجیتال ونمو (Venmo) برای دیگران پول می‌فرستیم، صورت‌حساب‌های خود را پرداخت می‌کنیم، به صورت آنلاین خودرو کرایه می‌کنیم، و با دوستان و اعضای خانواده خود آنلاین ارتباط برقرار می‌کنیم.
اما ما نمی‌توانیم به صورت آنلاین رأی دهیم.
شاید راه‌حل این مسئله بهره‌گیری از بلاک چین و یک سیستم رأی‌دهی موبایلی جهت تضمین صحت و سلامت انتخابات آتی باشد؟
سیستم کنونی معایبی دارد و ایمن نیست
به دنبال سروصداها و جنجالی که در پی انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۰۰ شکل گرفت، انتخابات الکترونیکی در کانون توجهات قرار گرفت. بسیاری از رأی‌دهندگان در جریان آن انتخابات به واسطه فرآیند رأی‌دهی کاغذی و برگه‌های رأی گیج و سردرگم شدند و در نتیجه شمار زیادی از آرا ظاهراً باطل اعلام شدند. قانون اصلاح انتخابات که متعاقب آن تصویب شد به روی کار آمدن سیستم‌های اخذ رأی الکترونیکی انجامید.
به نوشته نشریه «اکونومیک تایمز»، بیش از ۳۰ کشور از سیستم‌های اخذ رأی الکترونیکی استفاده کرده یا درباره آنها مطالعه نموده‌اند و برخی نیز همچنان از این فناوری به صورت آزمایشی بهره می‌گیرند.
سه کسب‌وکار هستند که دستگاه‌های کامپیوتری اخذ رأی تولید می‌کنند. این سه عبارتند از: سکویا (Sequoia)، سیستم‌های و نرم‌افزارهای انتخابات (Election Systems and Software)، و دایبولد (Diebold). اما این فناوری‌ها اکثراً قدیمی هستند و دیگر امن و ایمن نیستند.
در جریان انتخابات سال ۲۰۱۶، وزارت امور داخلی آمریکا ادعا کرد که هکرهای روسی سیستم‌های اخذ رأی را در ۲۱ ایالت هدف قرار داده‌اند. مقامات ایالت ایلینوی تائید کردند که به دیتابیس آنها نفوذ شده و ۵۰۰۰۰۰ مورد از موارد ثبت رأی از این موضوع متأثر گردیده‌اند. تحقیقات صورت گرفته توسط رابرت مولر (Robert Mueller) بازرس ویژه به طرح اتهامات علیه ۲۶ تبعه روسی انجامیدند.
علیرغم این، تهدید هنوز کاهش نیافته است. در ماه جولای ۲۰۱۸، کارشناسان امنیتی کشف کردند که پیکارهای هک به شیوه فیشینگ از طرف روس‌ها سه کاندیدای انتخابات میان‌دوره‌ای سال ۲۰۱۸ را هدف قرار داده‌اند.
اگر راهکاری جهت تضمین عدم دستکاری آرای انتخاباتی پیدا نشود، آمریکایی‌ها همچنان اعتماد خود را نسبت به سیستم انتخابات از دست خواهند داد. شکی نیست که بی‌اعتمادی در این زمینه موجب کاهش مشارکت در انتخابات می‌شود. مردم شاید برداشتشان این باشد که در انتخابات تقلب می‌شود و به همین خاطر ماندن در خانه را به شرکت در انتخابات ترجیح دهند.
آیا بلاک چین راه‌حل مشکل است
لابراتوار کاسپرسی از جمله اولین مؤسساتی بود که یک پلتفرم اخذ رأی مبتنی بر بلاک چین موسوم به پالیز (Polys) طراحی نمود. پالیز از قراردادهای هوشمند بهره می‌گیرد و به گونه‌ای است که راستی آزمایی و شمارش آرا را به صورت غیرمتمرکز امکان‌پذیر می‌سازد و به شرکت‌کنندگان در شبکه امکان می‌دهد تا این فرآیند را تائید کنند. هکرها جهت دستکاری انتخابات مجبور خواهند بود به کل رایانه‌های متصل به شبکه نفوذ کنند و به داده‌ها دسترسی پیدا کنند، امری که بسیار غیرمحتمل به نظر می‌رسد.
در انتخابات میان‌دوره‌ای سال جاری، ایالت ویرجینیای غربی اولین ایالتی خواهد بود که به صورت آزمایشی اقدام به اخذ رأی با استفاده از یک اپلیکیشن موبایلی مبتنی بر بلاک چین می‌کند. این سیستم که توسط یک استارت‌آپ موسوم به ووآتز (Voatz) طراحی شده «از شیوه تعیین هویت بیومتریک جهت شناسایی کاربران بهره می‌گیرد و سپس به آنها اجازه تکمیل برگه رأی الکترونیکی را می‌دهد. آرا سپس بر روی یک بلاک چین خصوصی ثبت می‌شوند.»
این روند آزمایشی در ماه مه ۲۰۱۸ در جریان انتخابات مقدماتی آغاز شد و رأی‌دهندگان را در دو کشور خارجی تحت پوشش قرار داد. با اینکه موارد استفاده آزمایشی موفق بوده‌اند، اما مباحث بحث‌برانگیزی را نیز مطرح نموده‌اند.
تضمین شفافیت به بهره‌گیری از شیوه منبع باز یا اوپن سورس
چند پلتفرم اخذ رأی بلاک چین منبع باز یا اوپن سورس در حال ورود به عرصه هستند. مزیت یک پلتفرم منبع باز یا اوپن سورس در آن است که به صورت باز است و الگوریتم‌های اختصاصی ندارد. در نتیجه، شهروندان و سازمان‌ها قادرند کارکرد آن را بررسی کنند و امنیت آن را بهبود بخشند. بسیاری از استارت‌آپ‌ها تمرکزشان را بر روی سیستم‌های اخذ رأی آنلاین منبع باز یا اوپن سورس گذاشته‌اند.
پلتفرم فالو مای وُت (Follow My Vote) یک پلتفرم بلاک چین منبع باز یا اوپن سورس است که با استفاده از وب‌کم و شناسه‌ای که توسط دولت صادر شده به رأی‌دهندگان امکان می‌دهد تا از راه دور به صورت امن و ایمن وارد سیستم شده و رأی خود را به صندوق بیندازند. آنها پس از انتخاب کاندیدای خود می‌توانند با استفاده از شناسه منحصربه‌فرد خود صندوق رأی مجازی را باز کنند و تائید کنند که رأی‌شان در صندوق وجود دارد و صحیح است.
پلتفرم وُتر واچر (VoteWatcher) که توسط شرکت فناوری‌های بلاک چین (Blockchain Technologies Corp) طراحی شده از برگه‌های رأی سفارشی استفاده می‌کند. این برگه‌ها حاوی توکن‌های منحصربه‌فرد در قالب کدهای کیوآر (QR) هستند و در نتیجه نمی‌توان یک برگه رأی را دو بار اسکن کرد. با استفاده از توکن‌های مذکور، یک «واحد رأی» باز می‌شود و به بلاک چین انتقال داده می‌شود. در نتیجه می‌توان آرا را به صورت لحظه‌ای ثبت و شمارش کرد.
پلتفرم وُت سوشال (VoteSocial) از تلفیقی از فناوری بلاک چین و یک پروتکل سکه‌های رنگین بهره می‌گیرد تا مطمئن شود آرا را نمی‌توان اضافه کرد، تغییر داد، یا حذف نمود. همه آرا علنی هستند و با استفاده از بلاک چین غیرمتمرکز ضمیمه‌ای می‌توان آنها را رهگیری نمود.
یک سیستم اخذ رأی آنلاین مبتنی بر داده‌های باز و منبع باز یا اوپن سورس می‌تواند بهترین گزینه باشد.
از اینجا به بعد چه می‌شود؟
شکی نیست که سیستم اخذ رأی ما باید مورد بازبینی قرار گیرد.
ما باید قانون انتخابات امن را بسط و گسترش دهیم. این قانون وزارت امور داخلی را موظف نموده تا درباره رویدادها، تهدیدات، و آسیب‌پذیری‌های امنیت سایبری در حوزه انتخابات اطلاع‌رسانی کند. در حال حاضر، تمرکز این قانون بر روی جایگزینی سیستم‌های اخذ رأی صرفاً دیجیتال با دستگاه‌هایی است که ردپای کاغذی نیز از خود به جای می‌گذارند.
تمرکز بر بازگشت به یک سیستم کاغذی جهت کسب اطمینان از درستی و صحت انتخابات امری دور از عقل است. در حالت ایده‌آل، این قانون باید با تخصیص بودجه‌های فدرال به پژوهش و استفاده آزمایشی از سیستم‌های اخذ رأی آنلاین کمک کند. به جای استفاده از رویه‌های کاغذی جهت کسب اطمینان از صحت انتخابات، بیایید از قدرت فناوری‌هایی نظیر بلاک چین بهره بگیریم.
با اینکه برای تغییر مسیر انتخابات میان‌دوره‌ای اکنون دیگر خیلی دیر است، اما ما باید سریعاً بر روی انتخابات سال ۲۰۲۰ تمرکز کنیم. آینده دموکراسی ما بر روی این فناوری حساب باز کرده است.
