تعدادی از توسعه دهندگان ممکن است بگویند بلاک چین ها دیتابیس های افتضاحی هستند. و همین طور که بحث ادامه پیدا می کند پیشنهاد می کنند که چرا از SQL برای اپلیکیشن خود استفاده نمی کنید؟ زیرا هم مدت زیادی است از آنها استفاده شده، فراوان تر و دارای کارایی بالایی می باشند. کسانی که اعتقادی به بلاک چین ندارند، مشکل آن را عملکرد کُند، جدی نبودن و دیتابیس گران قیمت در برابر دیگر دیتابیس ها می دانند.
ارزچو: با این که برخی نیز با این گفته‌ها مخالفت کرده‌اند من فقط یک جمله ساده در مقابل این مسئله بیان می‌کنم: بلاک چین های عمومی برای ذخیره اطلاعات مورد اشتراک، خصوصا اطلاعات با ارزشی که کاربران می خواهند بدون هیچ اشتباهی آن را رد و بدل کنند، برای مثال مبلغی پول، به کار می روند.
مشکل ورود و خروج دیتا
به نمودارهای ابری سرویس های وب آمازون (Amazon)، مایکروسافت آزور (Microsoft Azure)، یا گوگل کلاود (Google Cloud) نگاه کنید. آیکون هایی برای توازن بار، ترنسکودر، صف و توابع لامبدا (Lambda) دارند.
آیکون هایی برای VPC ها و هر نوع دیتابیس دیگر از جمله سرویس های جدید بلاک چین (که در بلاک چین های عمومی دیگر مورد استفاده قرار نمی گیرند با این حال پتانسیل کاربردی در برخی شرایط را دارند) نیز وجود دارد.
آیکونی برای اشتراک بین حساب ها وجود ندارد. یعنی این نمودارهای ابری، فرض می کنند که تنها یک شرکت و کارمندان آن (مثلاً شرکتی که دسترسی به حساب روت ابری را دارد) تنها کسانی هستند که می توانند به جداول دسترسی داشته باشند و اپلیکیشن هایی که در آن وجود دارد را مورد استفاده قرار دهند. به طور دقیق تر این جداول تنها وجود یک کاربر اقتصادی را در نظر می‌گیرند که همان شرکتی است که صورتحساب های کلود را می پردازد.
ولی اگر ما جداول ابری را برای نه تنها یک کاربر بلکه صدها کاربر در آن واحد در نظر بگیریم، برخی از سوالات پیش می آیند آیا این کاربران می توانند با هم به ارتباط بپردازند؟ آیا کاربران می توانند اطلاعات خود را بیرون کشیده و آن را به اپلیکیشن دیگری منتقل کنند؟ و با توجه به اینکه این کاربران خودشان مدعی اقتصادی هستند، در صورتی که این اطلاعات دارای ارزش پولی باشد، آیا کاربران می توانند مطمئن باشند که اطلاعات آنها در طول نقل و انتقال لو نرفته باشد؟
این همان سوالاتی هستند که هنگامی که در مورد نقل و انتقال اطلاعات از هر اپلیکیشن می‌اندیشیم، به عنوان نیازمندی های اصلی به ذهنمان خطور می کند. و با وجود استثناهایی که در نظر می گیریم به طور کلی پاسخ به این سوالات معمولاً منفی است.
نه، اپلیکیشن های مختلف به طور کلی نرم افزاری برای ارتباط کاربران با یکدیگر ندارند و به کاربرانشان نیز اجازه نمی دهند که به سادگی دیتای خود را در یک فرم استاندارد مورد نقل و انتقال قرار دهند. هیچ اطمینانی به کاربران داده نمی‌شود که دیتای آنها هنگام نقل و انتقال تصادفا تغییر نکنند یا خراب نشوند.
برای بیشتر سرویس های اینترنتی بزرگ هیچ گونه امکانی وجود ندارد که کاربران آن بتوانند دیتای خود را خارج کنند، چه برسد به آنکه رقبا نیز بتوانند با سرعت این دیتا را وارد سیستم خود نمایند. با اینکه برخی به این مسئله به عنوان مشکل انتقال دیتا نگاه می کنند، بهتر است آن را با عنوان مشکل ورود و خروج دیتا نام ببریم تا توجه ها بر روی مکانیسم ورود و خروج دیتا متمرکز شود.
