ایده پشت یک متاکوین، داشتن پروتکلی است که در بالای بیت کوین مستقر است و از تراکنش های بیت کوین برای ذخیره تراکنش های متاکوینی استفاده می­کند، اما عملکرد انتقال فازی متفاوتی دارد و آن APPLY می­باشد. از آنجا که پروتکل متاکوین نمی­تواند از تراکنش های متاکوینی غیر معتبر جلوگیری کند و نمی­تواند از ظهور آنها در بلاکچین است.

این یک مکانیزم آسان را برای ایجاد پروتکل رمزارز اختیاری، فراهم می­کند که به طور بالقوه ویژگی های پیشرفته ای دارد که نمی­تواند داخل خود بیت کوین پیاده شود؛ اما بدین شیوه با هزینه ی توسعه خیلی پایین ایجاد می­شود زیرا پیچیدگی های استخراج و شبکه بندی از قبل توسط پروتکل بیت کوین اعمال و اجرا شده اند.

بنابراین به طور عمومی، دو رویکرد در مورد ساختن یک پروتکل اجماع وجود دارد؛ یکی ساختن یک شبکه مستقل و دیگری ساختن پروتکلی در بالای بیت کوین. رویکرد اول، در حالی که به طور معقولی در مورد اپلیکیشن هایی مانند Namecoin موفق بوده است، برای پیاده سازی و اعمال مشکل می­باشد.

هر پیاده سازی شخصی نیازمند این است که خودش یک بلاکچین مستقل را راه اندازی کند، علاوه بر آن ساختن و تست همه تراکنش فازی ضروری و کد شبکه بندی را نیز عهده دار می­باشد. به علاوه مجموعه اپلیکیشن هایی برای فناوری اجماع غیر متمرکز پیش بینی می­شود و این یک توزیع قانونی قدرت را به دنبال خواهد داشت که در آنجا اکثریت عظیمی از اپلیکیشن ها بسیار کوچکتر از آن می­باشند که بتوانند بلاکچین خود را ضمانت کنند.

همچنین توجه داشته باشید که در آنجا طبقه های عظیمی از اپلیکیشن های غیر متمرکز موجود هستند، مخصوصا سازمان های خودمختار و غیر متمرکزی که نیاز است با همدیگر تعامل داشته باشند. از طرف دیگر، این رویکرد مبتنی بر بیت کوین، این عیب را دارد که ویژگی های تایید پرداخت تسهیل شده بیت کوین را به ارث نمی­برد.

SPV برای بیت کوین کار می­کند زیرا می­تواند از عمق بلاکچین به عنوان یک پروکسی (نایب) برای اعتبار استفاده کند. در جاهایی که سوابق یک تراکنش به اندازه کافی دور می­شوند، در این حالت گفته می­شود آنها به طور قانونی بخشی از فاز مربوطه می­باشند.

از طرف دیگر پروتکل های متا که بر مبنای بلاکچین هستند، نمی­توانند بلاکچین را مجبور کنند که تراکنش هایی را که در فضای پروتکل خودشان معتبر نیستند، مشمول گرداند. بنابراین پیاده سازی پروتکل SPV به شیوه کاملا ایمن، لازم است که همه مسیر را به طرف عقب جستجو کند تا به اندازه بلاکچین بیت کوین برسد و تعیین کند که آیا تراکنش های خاصی معتبرند یا نه.

در حال حاضر همه پیاده سازی های جزئی متا پروتکل های بر مبنای بیت کوین متکی به سرور قابل اعتمادی هستند که داده هایی را فراهم کند که به طور قابل دفاعی می­توان گفت که بسیار به استاندارد نزدیک است، مخصوصا با توجه به آنکه یکی از مقاصد ابتدایی رمزارز ها این است که نیاز به اعتماد را از میان بردارد.