“شرمساری غیر متمرکز سازی” بدل به روشی محبوب برای قبایل رمزارز ها شده، تا به خرج دیگران، آلتکوین های تقدیس یافته شان را ستایش نمایند. سطح کنترل ناپذیری یک رمزارز توسط یک نهاد واحد، بدل به چوبی بر سر پروژه هایی شده است که متمرکز بودن آن ها به والدشان، بیت کوین نمی رسد. چنین بحثی از بنیان اشتباه است، چرا که اگر با دقت بنگریم، تمام رمزارز ها تا حدودی متمرکز هستند.
غیر متمرکز سازی: ساده برای تعریف، دشوار برای دستیابی
به گزارش ارزجو و به نقل از پایگاه خبری Bitcoin.com، وقتی روز پنجشنبه شبکه Visa انگلیس از متوقف شد، نیشخند بیت کوین بازان را به جان خود خرید. شبکه بیت کوین از زمان پیدایش ۹ سال پیش خود تا کنون بدون هیچ نقصی کار کرده و هیچ حکومت، سازمان تنظیم مقررات و نه حتی مشکل سخت افزاری امکان متوقف نمودن فعالیت آن را نداشته است. این ضد سانسور بودن بیت کوین است که به واسطه طراحی غیر متمرکز آن کسب شده و بخش اعظم ارزش خود را مدیون آن است.
درست است که در حال حاضر سرمایه گذاری در بیشتر رمزارز ها ریسک بالایی دارد؛ اما دلیلی که امروز (در زمان نگارش مطلب) موجب مبادله بیت کوین در محدوده قیمتی ۸ هزار دلار و بیت کوین کش در محدوده ۱۱۰۰ دلار می شود این است که، امکان نگهداری از سرمایه دیجیتال به شکلی متوقف کردن آن میسر نباشد، یک دنیا می ارزد.
بیشتر بخوانید: آلتکوین هایی که بدترین عملکرد را تا کنون در سال ۲۰۱۸ داشته اند
می دانیم که امکان متوقف، هک و ضبط کردن بیت کوین وجود ندارد، چرا که مهاجمین متعددی از بدو پیدایش آن، نهایت تلاش خود را نموده و شکست خورده اند. مجبور نیستیم اهداف پلید این افراد را ستایش کنیم، اما می توانیم شکر گذار این واقعیت باشیم که این تلاش های شکست خورده بخشی از رشد ارزش بیت کوین را، به واسطه تحکیم ایمان سرمایه گذاران بر مصونیت این شبکه، رقم زده اند. در مقام مقایسه، بلاکچین های جوان تر باید هنوز در این دست نبرد ها آزموده شوند که در صورت پیروزی رشد ارزش رمزارز بومی خود را تاثیر خواهند گرفت. با راه افتادن دو تا از پر حباب ترین بلاکچین های تاریخ، EOS و Tezos، در ماه جاری، مناظرات غیر متمرکز سازی برای انتقام جویی بازگشته اند.
تمام رمزارز ها متمرکز شروع کردند حتی بیت کوین
درست مانند نوزادی که برای طی کردن آن ماه های ابتدایی طلایی زندگی نیازمند مادر است، بلاکچین ها نیز در ابتدای راه نیازمند دستان محافظ خالق خود هستند. بیت کوین در آغاز راه خود به شدت متمرکز بود و هیچ مادری جز ساتوشی ناکاموتو بالاسر خود نداشت که چشم بر فرآیند استخراج داشته باشد که البته این مسئله امری اجتناب ناپذیر بود. اما با پیوستن کاربران بیشتر به شبکه، به مدلی غیر متمرکز منتقل شد و سپس از بازیچه ای برای ساتوشی ناکاموتو به بازیچه ای جهانی بدل گردید.
دیگر بلاکچین های پدید آمده پس از بیت کوین نیز در ابتدای راه تماما متمرکز و خالقان آن ها در تلاش برای برطرف کردن “هر چه سریعتر” این تمرکز بوده اند. با این حال، برخلاف بیت کوین بسیاری از این زنجیره ها، در دستیابی و پیشرفت در این مهم با دشواری مواجه شده اند.
بیشتر بدانید: اپلیکیشن های ساخته شده بر بستر Ethereum یا Dapps
NEO
بلاکچین های چینی به بیش از حد متمرکز بودن بدنامند، و NEO بهترین مثال برای این بدنامی است. ماه ها پیش بود که متمرکز بودن این رمزارز مطرح شد، اما همچنان تحت کنترل شرکت مادر است، که در صورت از کار افتادن سیستم خطاپذیری پیچیده مجاز (Delegated Byzantine Fault Tolerance) ، توان بازنشانی (Reset) کل شبکه را دارد.
IOTA
از نقطه نظر فنی بیشتر یک DAG (در اینجا مقصود نگارنده از این واژه احتمالا دو چیز است، اول “کلاف” که ساختار بلاکچین این رمزارز است و دوم Directed Acylic Graph به معنی “گراف جهت دار غیر مدور” که به گرافی اطلاق می گردد که در آن هیچ مسیر جهت داری که ابتدا و انتهای آن یکی باشد وجود ندارد.) است تا یک بلاکچین معمول، IOTA حتی از NEO هم متمرکز تر است. در حالیکه روزی غیر متمرکز شدن NEO نیز فرا خواهد رسید، تجسم کنونی IOTA، برای رسیدن روزی که بدون نیاز به یک هماهنگ کننده مرکزی، که رخ دادن هر بلایای ناگهانی را خنثی نماید، بسیار مشکوک به نظر می رسد.
Cardano
کاردانوی Charles Hoskinson از نوعی الگوریتم گواه اثبات سهام به نام Ouroboros بهره می برد، که هنوز از راه نرسیده و بنابراین در ۱۲ ماه گذشته، یا همین حدود، این رمزارز به قدرت متمرکز بوده است. به محض اجرایی شدن Ouroboros، کاردانو توزیع شده تر از اکنونش خواهد بود، اما اینکه راه اندازی آن به غیر متمرکز سازی حقیقی ختم شود یا نه، جای بسی بحث دارد. به سان EOS، مکانیزم توافق کاردانو کنترل این رمزارز را در اختیار عده ای از نهنگ ها قرار خواهد داد، که موجودی رمزارز و رای آن ها تصمیمات کاردانو را تصویب خواهند نمود.
EOS
غیر متمرکز بودن یا فقدان آن، بحثی است که به دنبال EOS کشیده شده و در شبکه ای که به سختی یک هفته از عمر آن می گذرد، شدیدا جریان دارد. ۲۱ تائید کننده بلاک – نهاد هایی مورد اعتماد مانند Bitfinex – برای کنترل کردن شبکه خدمت می کنند. الگوریتم گواه اثبات سهم نمایندگان مجاز (Deligated Proof of Stake) اختیارات بسیار زیادی را در دست عده ای محدود قرار می دهد. به اکثریت دو سوم برای دستیابی به توافق نیاز است.
بیشتر بخوانید: رمز ارز هایی که در سال ۲۰۱۸ بهترین عملکرد را تا کنون داشته اند
غیر متمرکز سازی چیزی بیش از یک مکانیزم توافق است
مادامی که بحث و غر و لند حوزه مکانیز های توافق شایسته مانند PoW، PoS، dPoS و dBFT .و نقش آن ها در غیر متمرکز سازی شبکه ها جریان دارد، دیگر نگرانی هایی نیز برای اشاره وجود دارند. برای نمونه، قریب ۵۰% از کل توکن های EOS تنها در ۱۰ آدرس نشسته اند. سپس نگرانی متمرکز شدن استخراج فرا می رسد، پدید آمدن طریقت تصدی گری از یک سو و آسیب پذیری بلاکچین های با نرخ هش پائین نسبت به حمله ۵۱ درصد از سوی دیگر. به عبارت دیگر، چیزی تحت عنوان غیر متمرکز سازی کامل وجود ندارد.
تمام رمزارز ها حیات خود را در دستان یک هویت واحد آغاز می نمایند. آنچه مقدر می نماید یک ارز لیاقت رمزارز خوانده شدن را داشته باشد، بسته به سرعت و تمایل نهاد خالق آن برای چشم پوشی از در اختیار داشتن قدرت استوار است. زمان و خنثی سازی موفقیت آمیز حملات وارده، آزمون هایی حقیقی برای تعیین توانایی های خمیره یک شبکه هستند. غیر متمرکز سازی یک مقیاس است نه یک دکمه که با فشردن آن اتفاق افتد.
توجه!
دیدگاه هایی که در این مقاله ارائه شده اند، متعلق به نویسنده می باشند و لزوماً مربوط به ارزجو نمی باشد و نباید به آن نسبت داده شود.
