در طول سالهای گذشته علاقه مردم به ارزهای دیجیتال به شدت افزایش یافته است. تمرکز اصلی بر روی بیت کوین بوده است که هنگام شروع کار آن در سال ۲۰۰۹ به نام برتر در صنعت ارزهای دیجیتال تبدیل شده است از آن زمان بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر نیز به صحنه وارد شدهاند در میان آنها یک نام شروع به افزایش معروفیت کرد که عنوان آن لایت کوین است. در واقع، تولیدکنندگان لایت کوین اظهار کردند که هدف آنها تولید یک ارز دیجیتال جایگزین برای بیت کوین بوده است.
سرمایکس : از لحاظ سطحی بیت کوین و لایت کوین نقاط مشترک زیادی با یکدیگر دارند. در اصل هر دوی آنها ارز دیجیتال هستند. در حالی که ارزهای دولتی مانند دلار آمریکا یا ین ژاپن بر مکانیسمهای قانونی و سیاسی برای ارزش گذاری و اعتبار نیاز دارند ارزهای دیجیتال، اعتبار خود را از یکپارچگی رمزنگاری شبکه خود میگیرند. البته بیت کوین و لایت کوین هنوز هم در برخی جنبههای مهم با یکدیگر متفاوت هستند.
بازار سرمایه
تا اواخر سال ۲۰۱۸ بازار سرمایه بیت کوین حدوداً ۱۰۹ میلیارد دلار است. اینکه این مبلغ به نظر شما زیاد باشد یا کم بستگی به دیدگاه تاریخی شما دارد. وقتی در نظر بگیریم که بازار سرمایه بیت کوین از ۴۲ هزار دلار در جولای سال ۲۰۱۰ کارش را آغاز کرد مبلغ کنونی به نظر جالب توجه است ولی در مقایسه با بازار سرمایه ۳۲۶ میلیارد دلاری خود در تاریخ ۱۷ دسامبر ۲۰۱۷ مبلغ بالایی نیست. با اینکه بیت کوین تا به حال مهمترین بازیگر عرصه ارز دیجیتال نام گرفته است بقیه ارزها مانند اتریوم (Ethrum) ریپل (Ripple) در حال بالا کشیدن خود هستند.
تعداد سکهها
یکی از تفاوتهای اصلی بین بیت کوین و لایت کوین به تعداد سکههایی که هر کدام از این ارزهای دیجیتال میتوانند تولید کنند برمیگردد. شبکه بیت کوین هیچگاه نمیتواند از ۲۱ میلیون سکه فراتر رود در حالی که لایت کوین میتواند تا ۸۴ میلیون سکه تولید کند. با اینکه به صورت تئوری میتوان گفت که این مزیت بزرگی برای لایت کوین است ولی در دنیای واقعی ممکن است اثرات آن ناچیز باشد. این به این خاطر است که هم بیت کوین به حملات لایت کوین قابلیت تقسیم به مقادیر متنابهی را دارند. در واقع حداقل مقدار قابل نقل و انتقال بیت کوین یک هزار میلیونم بیت کوین (۰٫۰۰۰۰۰۰۰۱ بیت کوین) است که اصطلاحاً به آن ساتوشی (Satoshi) گفته میشود. بنابراین دارندگان هردو ارز دیجیتال میتوانند بدون هیچ مشکلی وسایل یا خدمات با قیمت پایین را خریداری کنند بدون آنکه مجبور باشد محاسبه کنند قیمت یک بیت کوین یا لایت کوین چقدر میتواند بالا باشد. با وجود این تقارن تعداد بیشتر سکههای لایت کوین ممکن است اثرات روانشناختی بهتری در برابر بیت کوین داشته باشد گرچه یک سکه لایت کوین قیمت کمتری از یک سکه بیت کوین دارد.
در نوامبر ۲۰۱۳ ریچارد براون (Richard Brown) نماینده شرکت IBM این دیدگاه را مطرح کرد که شاید برخی از کاربران ترجیح دهند به جای بخشهایی از سکه یک سکه کامل را انتقال دهند که این مزیت اصلی لایت کوین است. ولی حتی اگر این مسئله را نیز در نظر بگیریم مشکل را میتوان از راه تغییرات نرم افزاری که کیفهای پول دیجیتال را میسازند و تراکنشهای بیت کوین از طریق آنها انجام میشود مرتفع کرد.
همانطور که تریستان وینترز (Tristan Winters) در مجله بیت کوین مقالهای تحت عنوان «روانشناسی اعشاری» مینویسد: کیفهای پول بیت کوین مانند کوین بیس (coinbase) و ترزور (Trezor) مبلغ معادل هر بیت کوین را بر اساس ارزهای رسمی (و ثابت) مانند دلار آمریکا برآورد کرده و نشان میدهند. این مسئله میتواند اثرات منفی روانشناسی بخشبندی کردن سکهها را بکاهد.
همچنین بخوانید: خرید ارز دیجیتال ، خرید بیت کوین ، خرید اتریوم ، خرید تتر ، خرید ترون ، خرید شیبا اینو ، خرید پرفکت مانی ، خرید لونا کلاسیک
سرعت پروسه تراکنش
با اینکه از لحاظ فنی تراکنشها بلافاصله در هنگام استفاده از بیت کوین و لایت کوین انجام میشوند برای تأیید انجام این تراکنشها از سوی دیگر شرکتکنندگان شبکه به زمان احتیاج است. بر اساس اطلاعات Blockchain.info مدت زمان متوسط تأیید معامله برای هر تراکنش ده دقیقه است گرچه این مدت زمان ممکن است وقتی که ترافیک بالا باشد بیشتر به طول بیانجامد. این میزان برای لایت کوین به کمتر از دو و نیم دقیقه میرسد.
در اصل این تفاوت در زمان تأیید میتواند لایت کوین را به ارزی جذابتر برای بازرگانان تبدیل کند. برای مثال یک بازرگان که در حال فروش محصولی در مقابل دریافت بیت کوین است حدوداً باید ۴ برابر زمانی که همان محصول را در مقابل دریافت لایت کوین معامله میکند برای تأیید صبر کند. از سوی دیگر بازرگانان میتوانند بدون نیاز به فوت وقت برای تأیید انجام معامله بدون تأیید، تراکنش خود را قبول کنند. امنیت انجام تراکنشها بدون تأیید مورد بحث در برخی محافل است.
الگوریتمهای متفاوت
در اصل تفاوت اصلی بنیادین به این بیت کوین و لایت کوین الگوریتم رمزنگاری است که در طراحی آنها به کار رفته است. بیت کوین از الگوریتم طولانی مدت SHA-256 استفاده میکند در حالی که لایت کوین از الگوریتم نسبتاً جدیدی موسوم به اسکریپت (Scrypt) بهره میبرد. تفاوت اصلی این دو نوع الگوریتم تأثیر آنها بر روی پروسه ماین کردن سکههای جدید است. در بیت کوین و لایت کوین، پروسه تأیید تراکنشها به انرژی محاسباتی قابل توجهی نیاز دارد. برخی از اعضای شبکه ارز دیجیتال که به ماینر معروف هستند کامپیوترهای خود را برای انجام تراکنشهای دیگران، در اختیار شبکه قرار میدهند. در ازای انجام این کار ماینرها میتوانند ارزهای دیجیتال برای خودشان جمعآوری کنند.
الگوریتم SHA-256 به طور عمده الگوریتم پیچیدهتری نسبت به الگوریتم اسکریپت است و در عین حال مقدار زیادتری پردازش انجام میدهد. در نتیجه ماینرهای Bitcoin در سالهای اخیر متدهای جالب و پیچیدهای برای ماین کردن بیت کوین ابداع کردهاند. معمولترین متد ماین کردن این است که از کاربرد پردازش موازی مدارهای مجتمع خاص (ASIC) استفاده میکنند. در این روش از سیستمهای سخت افزاری استفاده میشود که برعکس سی پی یوها و جی پی یوهای ساده که قبل از آنها به بازار آمدند میتوان از آنها برای ماین کردن سریعتر بیت کوین استفاده کرد. نتیجه عملی این نوع از ماین کردن بیت کوین آن است که امکان ماین کردن به وسیله کاربران معمولی کمتر شده است.
در مقابل الگوریتم اسکریپت، طوری طراحی شده است که از دسترس سخت افزارهایی که در ماین بر اساس ASIC عمل میکنند در امان باشد. این مسئله باعث شده است که منتقدان ارزهای دیجیتال بر پایه الگوریتم اسکریپت مانند لایت کوین را برای کاربران معمولی که میخواهند در شبکه ماینرها فعالیت داشته باشند، مطلوبتر میدانند. در حالی که برخی از کمپانیها از اسکریپت AISC در بازار استفاده میکنند امکان ماین کردن لایت کوین هنوز هم به عنوان یک واقعیت مطرح است زیرا بیشتر ماینرهای لایت کوین از طریق سی پی یو یا جی پی یو این کار را انجام میدهند.
کلام آخر
در حالی که این دو مقام اول و دوم را در فضای ارزهای دیجیتال امروزی از آن خود کردهاند، تاریخ نشان داده است که وضع موجود در این بخش دینامیک و متغیر، میتواند حتی در عرض چند ماه تغییر کند. باید دید ارزهای دیجیتالی که ما با آنها آشنا هستیم میتوانند جایگاه خود را در ماهها و سالهای آینده نیز حفظ کنند؟