آیا در مورد بلاک چین سردرگم شده‌اید؟ بلاک چین نوعی جدید از دیتابیس است که راه حلی جدید برای ذخیره اطلاعات دیجیتال با امنیت بیشتر است.
همچنین بخوانید: خرید ارز دیجیتال ، خرید بیت کوین ، خرید اتریوم ، خرید تتر ، خرید ترون ، خرید شیبا اینو ، خرید پرفکت مانی ، خرید لونا کلاسیک
ارزجو : شرکت داده‌های بین‌المللی به تازگی پیش بینی کرده است که کمپانی‌ها و دولت‌ها مبلغ ۲/۱ میلیارد دلار را در سال ۲۰۱۸ بر روی بلاک چین مصرف می‌کنند که این مقدار بیش از دو برابر آن چیزی است که در سال گذشته در این زمینه صرف شد. ولی حتی اگر از کسانی که بر روی فناوری بلاک چین کار می‌کنند بپرسید ممکن است جواب‌های متفاوتی دریافت کنید.
آیا بلاک چین با بیت کوین (Bitcoin) ارتباطی دارد؟
بله اولین شبکه بلاک چین، دیتابیسی بود که تراکنش‌های بیت کوین بر روی آن ذخیره می‌شد. از سال ۲۰۰۹ که بیت کوین شروع به کارکرد، بلاک چین حدود ۱۶۰ گیگابایت اطلاعات درباره تمام تراکنش‌هایی که بین کیف‌های پول دیجیتال انجام شده است را در خود ذخیره کرده است.
چرا به این فناوری بلاک چین گفته می‌شود؟
در مدارک اولیه که بیت کوین را تعریف می‌کنند، دیتابیس جدید این ارز دیجیتال به عنوان بلاک چین معرفی نشده بود. ولی این نام به مرور زمان ایجاد شد. زیرا تمامی تراکنش‌ها به این شبکه وارد می‌شدند که در بلوک‌هایی از اطلاعات وارد شده و سپس با یکدیگر به صورت زنجیره وار اتصال پیدا می‌کردند. با این کار تغییر در بلوک‌های قبلی یا اطلاعات آنها سخت یا غیرممکن می‌شد. متخصصان اشاره می‌کنند که این طرح قبل از بیت کوین هم وجود داشت ولی بیت کوین آن را در منظر دید قرار داد.
بلاک چین چه تفاوتی نسبت به دیتابیس‌های دیگری دارد که برای ذخیره تراکنش‌ها به کار می‌روند؟
بیشتر دیتابیس‌هایی که برای ذخیره اطلاعات مالی به کار می‌روند توسط یک موسسه مرکزی ایجاد شده‌اند. برای مثال، شرکت جی‌پی مورگان (JPMorgan) بر روی تمام پولی که در حساب مشتریان خودش است نظارت کامل دارد. با دیتابیس بلاک چین بیت کوین، دفاتر حساب‌ها به صورت همگانی توسط تمام کامپیوترهایی که به شبکه بیت کوین متصل هستند ذخیره شده و آپدیت می‌شود. این طرز کار همگانی بلاک چین بیت کوین باعث مقایسه آن با ویکی پدیا شده است که مطالبش به جای یک نویسنده محدود توسط شبکه گسترده‌ای از کاربران، نوشته می‌شود.
همین ذات اشتراکی بلاک چین بیت کوین برای ارزهای دیجیتال بسیار مناسب است زیرا سازنده ناشناس بیت کوین که با عنوان ساتوشی ناکاموتو شناخته می‌شود می‌خواست ارزی را ایجاد کند که هیچ‌گونه نظارت مرکزی بر آن وجود نداشته باشد. به علت این که بایگانی‌ها به صورت همگانی نگهداری و ذخیره می‌شوند، هیچ کامپیوتر یا موسسه‌ای بر این اطلاعات نظارت و دخالتی ندارد. اگر هر کدام از کامپیوترها که اطلاعات را ذخیره کرده‌اند هک شوند و یا از شبکه خارج شوند کامپیوترهای دیگر می‌توانند بدون حضور آن کامپیوتر به کار خود ادامه دهند.
آیا تمام پروژه‌های بلاک چین به بیت کوین بستگی دارند؟
نه، بیشتر بلاک چین‌ها هیچ ارتباطی به بیت کوین ندارند. پس از آن که بلاک چین بیت کوین چندین سال به فعالیت پرداخت و به طور موفقیت آمیز توانست تمام تراکنش‌های بیت کوین را انجام دهد و از تعداد زیادی از حمله‌های هکرها به این شبکه جلوگیری کند. بسیاری از برنامه نویسان و کارآفرینان فکر کردند در صورتی که طرح بلاک چین بیت کوین را بازسازی کنند، می‌توانند دیگر انواع دیتابیس با امنیت بالا و بدون هیچ ارتباط با بیت کوین را نیز بسازند.
آیا بلاک چین (Blockchain) فقط برای ذخیره تراکنش‌های ارزهای دیجیتال به کار می‌رود؟
نه، بیشتر تلاش‌ها برای تقلید از بلاک چین بیت کوین توسط برنامه نویسان به منظور ایجاد ارزهای دیجیتال با مشخصات کمی متفاوت‌تر از بیت کوین به انجام رسیده بود که احتیاج به دیتابیس خاص خودشان را برای انجام تمام تراکنش‌هایشان داشتند. با گذشت زمان برخی از این ارزهای دیجیتال جدید توانستند قابلیت‌های جدیدی را به نسخه‌های جدید بلاک چین خود اضافه کنند تا بتوانند انواع دیگری از اطلاعات را نیز در خود جای دهند.
با ارزش‌ترین ارز دیجیتال غیر از بیت کوین اتر (Ether) نام دارد که بر روی بلاک چین اتریوم قرار گرفته است بلاک چین اتریوم علاوه بر ثبت و ضبط تراکنش‌های ارز دیجیتال خود می‌تواند برنامه‌های ساده را نیز ثبت کرده و به انجام برساند. برای مثال ممکن است بر روی بلاک چین اتریوم برنامه‌ای ایجاد شود که ارز دیجیتال اتر را بین دو کیف پول، فقط پس از وقوع یک اتفاق خاص، جا به جا کند.
به تازگی، بسیاری از کمپانی‌ها و دولت‌ها به استفاده از بلاک چین برای ثبت اطلاعات و نگهداری از آنها علاقه‌مند شده‌اند که ممکن است این اطلاعات هیچ ربطی هم به تراکنش ارزهای دیجیتال یا به طور کلی هرگونه تراکنشی نداشته باشد. در حالی که بانک‌ها در حال ساختن بلاک چین‌هایی هستند که می‌توانند پرداخت بین دو حساب را پیگیری کنند، دولت‌ها در حال آزمایش بر روی استفاده از بلاک چین برای ثبت اسناد و یا رأی گیری و انتخابات هستند.
چرا این روش عجیب و غیر معمول ثبت و ضبط داده‌ها، مورد توجه کمپانی‌ها قرار گرفته است؟
چندین محدودیت در مسیر استفاده از سیستم‌های قدیمی نگهداری از دیتا وجود دارد که یکی از آنها وجود تنها یک مرجع قابل دسترس برای انجام تمام به روز رسانی‌ها است.
هنگامی که یک دیتابیس به وسیله یک مرجع ایجاد می‌شود، اگر آن مرجع به وسیله یک هکر مورد حمله قرار گیرد یا در اثر بلایای طبیعی مشکلی برای آن ایجاد شود، افرادی که به آن دیتابیس وابسته هستند ممکن است دسترسی به تمام دیتای خود را از دست بدهند. به وسیله بلاک چین تمام افرادی که به یک دیتابیس وابسته هستند می‌توانند کپی دیتای خود را در هر زمانی در دسترس داشته باشند.
گذشته از موضوع امنیت مقدار زیادی اطلاعات، به طرزی نگهداری می‌شوند که منابع اطلاعاتی، باید به صورت جداگانه پیگیری ثبت اطلاعات خود باشند. برای مثال بانک‌ها باید هر تراکنش را که انجام می‌دهند با بانک دیگر هماهنگ کنند. با اینکه بانک‌های دیگر نیز تمام تراکنش‌ها را دنبال کرده و ثبت و ضبط می‌کنند. این کار برای هماهنگی اطلاعات، هزینه زیادی در بر دارد. بلاک چین‌ها می‌توانند راه‌های بهینه‌تری برای هماهنگ کردن تمام طرفین یک تراکنش با یکدیگر پیدا کنند.
با توجه با اینکه بلاک چین‌ها برای دنبال کردن داده‌ها به کامپیوترهای زیادی احتیاج دارند، در صورتی که این کامپیوترها به شبکه افزوده نشوند، چه اتفاقی می‌افتد؟
این مشکل که چگونه می‌توان رضایت همه را برای همکاری جلب کرد، مهم‌ترین مسئله است ولی همین مسئله، یکی از سردرگم کننده‌ترین مسائل نیز هست که فناوری بلاک چین در حال کار برای برطرف کردن این مشکل است.
در مورد بیت کوین، فرایند استخراج بیت کوین یا تولید کردن بیت کوین‌های جدید یک هدف ثانویه برای اطمینان از این مسئله نیز دارد. آن هدف این است که همه افراد در حال انجام به روز رسانی صحیح، در شبکه بلاک چین هستند. بیشتر ارزهای دیجیتال از این فرایند برای جلب موافقت تمامی طرفین در شبکه بلاک چین استفاده کرده‌اند.
هنگامی که بلاک چین‌ها، ارز دیجیتال در اختیار نداشته باشند باید به دنبال مکانیسم متفاوتی برای این هماهنگی باشند. این مکانیسم‌ها با عنوان الگوریتم‌های توافقی معروف هستند و یکی از طرح‌های دنباله‌دار بلاک چین است.
آیا کسی می‌تواند به شبکه بلاک چین افزوده شود و به فرآیند به‌روزرسانی گزارش‌ها کمک کند؟
همه افراد می‌توانند در بلاک چین اکثر ارزهای دیجیتال شناخته شده عضو شوند و به ثبت و ضبط اطلاعات کمک کنند. به این شبکه‌ها بلاک چین‌های عمومی گفته می‌شود. این مسئله باعث شده است که بسیاری افراد به این فناوری خوش‌بین نباشند. با این حال بیشتر شرکت‌ها و دولت‌ها با بلاک چین‌های خصوصی کار کرده‌اند که تنها کامپیوترهای مورد تأیید آنها می‌تواند اطلاعات را در این بلاک چین‌ها به ثبت و ضبط نماید.
آیا تمام سرقت‌هایی که در زمینه بیت کوین رخ داده است، نشان دهنده عدم امنیت بلاک چین نیست؟
بیشتر سرقت‌هایی که در زمینه ارزهای دیجیتال رخ می‌دهد نتیجه این است که پسوردها یا کلیدهای خصوصی افراد، مورد سرقت قرار گرفته یا هک می‌شوند. ارزهای دیجیتال در مقابل چنین حملاتی آسیب‌پذیر هستند. زیرا هنگامی که هکر پول را از کیف پول دیجیتال تخلیه می‌کند دیگر هیچ مقام دولتی برای برگرداندن آن وجود ندارد. نقطه آسیب پذیر هر کیف پول یا حساب بلاک چین، کلید اختصاصی آن است. در حالی که کلیدهای اختصاصی نقطه ضعف امنیتی هستند ولی بلاک چین‌ها به طور معمول در مقابل حملات بسیار مقاوم‌اند و هیچ عاملی نمی‌تواند اطلاعات بلاک چین را تغییر دهد زیرا بلوک‌ها طوری به یکدیگر زنجیر شده‌اند که اگر کسی بخواهد اطلاعات را تغییر دهد سریعاً مورد تشخیص قرار می‌گیرد و از آن جلوگیری می‌شود.
آیا مطمئن هستیم که بلاک چین واقعاً بهتر از روش‌های قدیمی ثبت و ضبط داده‌ها است؟
واقعاً نمی‌دانیم. ارزهای دیجیتال نشان داده‌اند که بلاک چین‌ها تا حدی می‌توانند کمک‌کننده باشند، ولی برخی عیب‌ها را نیز در خود دارند. از آنجا که تمام کامپیوترها بر روی شبکه باید تمام تراکنش‌ها را ثبت و ضبط کنند، میزان قابلیت برای بررسی و ثبت این حجم از داده‌ها در حجم محدود بلوک‌های بلاک چین مشکل است. بسیاری از تلاش‌ها برای حل این مشکل انجام شده ولی هنوز کارایی هیچ کدام از آنها ثابت نشده است.
بسیاری از منتقدان طرح بلاک چین، معتقدند که محدودیت حجم بلاک چین برای نگهداری داده‌ها، آن را در بسیاری از موارد غیر قابل استفاده می‌کند، زیرا بسیاری از اطلاعات دارای حجم بالایی هستند که دیتابیس بزرگی را می‌طلبند.
در این مورد گذشته از ارزهای دیجیتال بزرگ، بلاک چین‌ها برای استفاده در موارد دیگری در دنیای غیر مجازی نیز مورد آزمایش قرار گرفته‌اند که این سؤالات را در ذهن متبادر می‌سازد که آیا آنها از پس انجام چنین پروژه‌های گسترده‌ای بر می‌آیند یا خیر.
